بورش بدون خون ادامه بورش و خون اما این بار با مفاهیمی گسترده تر از دید شخصیت زن داستان روایت می شود که این بار تنها اقتباسی از رمان نازنین داستایفسکی نبود بلکه ما شاهد عناصری بودیم از شخصیت های جنایت و مکافات و ابله گرفته تا یادداشت های زیرزمینی و یادداشت های خانه مردگان و ویژگی شخصیت رنج دیده و تحقیر شده و در پی آن ظالم و انتقام جو و مسئله اخلاق و گناه و تاثیر رنج بر روان انسان و تبعات آن که از ویژگی های اصلی آثار داستایفسکی است‌
این بار اما گویی در این نمایش روایت نسخه ای مدرن تر از این آثار کلاسیک را می بینیم که به نظر من هنر آقای مهدی یزدانی خرم را نشان می دهد که این ترکیب را خیلی زیبا در قالب نمایش‌نامه در آوردند (نقش کتاب لولیتا را هم خیلی جالب به داستان اضافه کردند) و البته که ناگفته نماند بازی بسیار قوی خانم الهام کردا که به خوبی توانستند این ویژگی ها را با تمام احوالات روحی و روانی شخصیت نازنین به نمایش در آورند و مخصوصا در نیمه دوم اجرا که بازی ایشان به اوج می رسد و با شخصیت مرد بورش و خون به نوعی دوئل می کند و همینطور نقش متفاوت و خاص جناب صابر ابر که مثل همیشه درخشان بودند.