مرسی از نظر جامع و کاملت امیرحسین. فقط به نظرم اهدای سیب و گندم بیشتر هدفش ماجرای هبوط آدم و حوا و نقطه‌ی آغازین خلقت بوده که مربوط به اخراج آدم و حوا از بهشته. این مسئله با فضای کلی کار هماهنگ‌تر به نظر میاد اگر کلیت رو با عینک نقد داروینیستی نگاه کنیم. مجددا مرسی از نقد جامع و کاملت🙏

درود
من هم دیشب به تماشای این نمایش رفتم. برای منی که تئاترهای زیادی رو رفتم اخیرا (فین جین، زهره و‌ منوچهر، شکستن خط فرضی، بک تو بلک، باخ، کالیگولا، چیزنامه و …)، واقعا این نمایش غیرقابل تحمل بود برام. با وجود فرم بسیار‌ جالب و فکر شده، برای من مخاطب متن نمایش غیرقابل فهم بود. من لیسانس ادبیات انگلیسی دارم و اصلا فردی نیستم که با تمثیل، استعاره و… ناآشنا باشم اما فرم بسیار بسیار جلوتر از محتوا بود. متن‌ها بسیار آشفته بود و آشفتگی متن باعث کمرنگ شدن نشانه‌ها و استعاره‌ها بود. از بین همه کامنت‌هایی که برای این نمایش خواندم، یک چیز برایم بسیار عجیب بود. اینکه همه افراد تحسین کردن ولی هیچ صحبتی درمورد مفهوم نمایش به درستی نشد. انگار مثل مثل «لباس خیاط» همه احساس می‌کنن که باید تعریف کنند تا از غافله عقب نمانند. من حتی با تماشاگران سالن هم صحبت کردم، در عین حال که حال کرده بودن با نمایش اما حتی در یک جمله هم نمی‌تونستن مفهوم نمایش رو معنی کنند.
بسیار متشکرم از شما که از بین این همه کامنت‌گذار عاشق‌پیشه، نشان دادید که حداقل مفهوم نمایش رو به خوبی درک کردید که بنده هم تا حد خوبی متوجه این مفاهیم شده بودم ولی واقعا متن خیلی می‌تونست بهتر و قوی‌تر ظاهر بشه برای انتقال بهتر این مفاهیم.

درسته. متن باید شبیه همون بک‌توبلک باشه که خوب دربیاد :)