1) برای آخرین بار بود در عمرم که به امتیازهای یک نمایش در تیوال اعتماد کردم، دیگر به هیچ‌وجه این کار را نمی‌کنم. یا من چیزی از تئاتر نمی‌فهمم، یا سلیقه‌ی تماشاگرهای این نمایش که چنین امتیازی به این کار داده‌اند، تا این حد نازل است و یا این امتیاز به‌خاطر ساخت حساب‌های تقلبی است. هر چه که بود بی‌نهایت ناامید شدم. اگر تیوال فکری به حال این مشکل نکند اعتبارش را به کل از دست می‌دهد.
2) به نظر من متاسفانه این نمایش هیچ خوب نبود و مهم‌ترین دلیل آن هم برمی‌گردد به نمایش‌نامه. البته نمایش‌نامه که اسمش را نمی‌شود گذاشت، چیزی که دیدیم متنی بسیار آشفته، سطحی، درهم و برهم و بد بود. صبر کردم چند ساعت از تماشای نمایش بگذرد تا عصبانیتم کم شود و کلمه‌های توهین‌آمیزی درباره‌اش به کار نبرم.
3) به عنوان یک تئاتری برای تلاش گروه اجرایی و بازیگران احترام قائلم و متوجهم که برای روی صحنه بردن این نمایش زحمت کشیده‌اند اما متاسفانه متن نمایش آن‌قدر ناپخته است که چیزهای دیگر به چشم نمی‌آید.
4) به نویسنده‌ی نمایش دوستانه پیش‌نهاد می‌کنم نمایش‌نامه‌های خوب دنیا را بیش‌تر بخواند، درباره‌ی ساختار یک نمایش‌نامه، گره‌افکنی، نقاط عطف و ... بیش‌تر مطالعه کند و تلاش کند در نمایش بعدی روی یک پی‌رنگ خاص تمرکز کند و آن را بسط و توسعه دهد. همه چیز را، همه‌ی مشکلات آدم‌ها را، همه‌ی معضلات اجتماعی ایران و خاورمیانه را نمی‌شود در یک نمایش‌نامه جا داد. وگرنه نتیجه‌اش می‌شود یک آش شلم شوربا. این متن خیلی بد است. اگر کسی به شما می‌گوید خوب است دوست شما نیست. یا توی رودربایستی گیر کرده یا از اصول اولیه‌ی نمایش‌نامه اطلاعی ندارد و چیزی از تئاتر نمی‌داند. می‌دانم از این حرف من خوش‌تان نمی‌آید ... دیدن ادامه ›› و حتا ممکن است دلگیر شوید اما فکر کردم شاید بد نباشد یک نفر رک و راست این‌ها را به شما بگوید. من شما را نمی‌شناسم اما جس کردم دنیای نمایش را دوست دارید. اگر احترامی برای تئاتر، صحنه و تماشاگران آن قائلید، برای کار بعدی یک متن خوب انتخاب کنید تا بازی‌های‌تان، ایده‌های کارگردانی‌تان و در کل زحمات‌تان هدر نود و نتیجه‌ی تلاش‌تان دیده شود.