در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | مهدیه سلیمانی درباره نمایش باهون: من گذاشتم چند شبی از اجرا بگذره و نظرات و نقدها بیرون بیان تا شاید بتو
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 20:05:42
من گذاشتم چند شبی از اجرا بگذره و نظرات و نقدها بیرون بیان تا شاید بتونم بهتر بفهمم آنچه در شب اول اجرا دیدم ماحصل چه ایده‌پردازی‌هایی بوده؛ اما از اونجایی که کامنت‌ها اندک و فاقد جزئیات درباره بطن اجراست، نظرم رو به اشتراک میذارم و با آغوش باز هر نوع گفتگوی محترمانه درباره محتوای اثر رو میپذیرم. همچنین، متن پیش رو یک نظر شخصی و غیرجانبدارانه‌ست و صرفا مواجهه من و همراهم با نمایش “باهون”، در شب اول اجراست:

تماشای باهون تجربه بسیار غریبی بود، ۶۵ دقیقه نگاه کردن، کند و کاو کردن، کلنجار رفتن و نفهمیدن.
تلاش و انرژی بازیگران ستودنی بود، هر چند که بعنوان شب ا‌ول اجرا ناهماهنگی‌های اندکی هم به چشم میخورد که کاملا قابل چشم پوشیه.
اجرا غرق در نماد و استعاره بود و در اغلب صحنه‌ها بسیار گنگ و دور از ذهن به بیان مفاهیمی میپرداخت که حداقل برای من بعنوان یک زن ملموس نبود.
هر جا رشته ارتباط و فهم مشترکی میان من و اجرا شکل میگرفت، در چشم به هم زدنی دوباره غرق در فضای وهم آلود و گنگ اجرا میشدم و این رشته از هم می‌گسست؛ ضمن اینکه، عملکرد و علل وجودی برخی عناصر صحنه همچنان برام مبهم ... دیدن ادامه ›› و محل سواله.
طراحی لباس خلاقانه و کاربردی بود؛ نوای دلنشین ساز بهترین رکن این اجرا بود، به بانوی نوازنده دستمریزاد و خدا قوت میگم.
بطور کلی تجربه تماشای این اجرا به مانند کابوس و یا شاید هذیانی بود که همچنان به دنبال فهم چگونگی و ساختارشم.
برای تیم اجرایی آرزوی موفقیت دارم🌹
ممنون از نگاهتون.
۱۷ اردیبهشت
مریم صادقی
اگر تمایل داشته باشید میتونم پروپوزال کار رو براتون ارسال کنم. دوست عزیز. اونجا مفصل توضیحات رو نوشتم.
با سلام تمشب به تماشای اجراتون نشستیم خسته نباشید و خداقوت میگم بهتون ممنون میشم پروپوزال رو واسه این آیدی هم بفرستین
@hnvh2001
اجرا هارو دوست داشتم جاهایی رو که اطلاعاتم قد میداد میفهمیدم و جاهای زیادی واسم گنگ بود
۵ روز پیش، شنبه
به نظرم علت اصلی گنگ و دور از ذهن بودن نمایش باهون برای مخاطب عام آنست که بیشتر از آنکه متکی به روایت باشد، به حس و بیان می پردازد. یک پیشنهاد برای ارتباط برقرار کردن با این نمایش آنست که با آن مثل یک قطعه موسیقی بی کلام برخورد کنیم. در تماشای نمایش باهون هم، مشابه گوش دادن موسیقی، می توان خود را برای دریافت حس‌های مختلف رها و خلع سلاح کنیم و حس ها و حالات مختلفی مثل گنگی، ملال، تلاش برای کشف معنا، شادی و خنده، بغض و گریه، ترس، تعجب و غافلگیر شدن را تجربه کنیم.
با توجه به بروشور و برخی حرکات بازیگران، می‌توان حدس زد که نخ ظریف و گاه نامرئی که فرم نمایش را تا حدی سر پا نگه می‌دارد، مضمون سرکوب ساختارمند زنان توسط جامعه و به واسطه سنت و خرافات و توانایی زایش است. حال این سرکوب با ابزارهایی مثل قیچی برای قطع ارتباط و خفه کردن هر تلاشی برای تغییر، تشر زدن و قطع کردن صدای خنده، به زمین نشاندن، تلاش برای کشتن و جلوگیری از همراهی زنان با هم و گرفتن دست هم نمایشی می شود. «تکرار» نقشی محوری در نمایش بازی می کند. همه حس ها و حالات مثل چرخه زندگی، مثل ضرب بازیگران بر تخته چوب، در تکراری طولانی و گویی ابدی نمایش ... دیدن ادامه ›› داده می شوند. در نهایت تنها یک زن از میان جمع موفق به فرار از وضعیت ناهنجار خود می شود. فراری که در ابتدای نمایش یک بار دیگر هم صورت گرفته بود و ناموفق بود، در نهایت به موفقیت می انجامد.

(یک مخاطب عام علاقمند)
۲ روز پیش، سه‌شنبه
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید