من گذاشتم چند شبی از اجرا بگذره و نظرات و نقدها بیرون بیان تا شاید بتونم بهتر بفهمم آنچه در شب اول اجرا دیدم ماحصل چه ایدهپردازیهایی بوده؛ اما از اونجایی که کامنتها اندک و فاقد جزئیات درباره بطن اجراست، نظرم رو به اشتراک میذارم و با آغوش باز هر نوع گفتگوی محترمانه درباره محتوای اثر رو میپذیرم. همچنین، متن پیش رو یک نظر شخصی و غیرجانبدارانهست و صرفا مواجهه من و همراهم با نمایش “باهون”، در شب اول اجراست:
تماشای باهون تجربه بسیار غریبی بود، ۶۵ دقیقه نگاه کردن، کند و کاو کردن، کلنجار رفتن و نفهمیدن.
تلاش و انرژی بازیگران ستودنی بود، هر چند که بعنوان شب اول اجرا ناهماهنگیهای اندکی هم به چشم میخورد که کاملا قابل چشم پوشیه.
اجرا غرق در نماد و استعاره بود و در اغلب صحنهها بسیار گنگ و دور از ذهن به بیان مفاهیمی میپرداخت که حداقل برای من بعنوان یک زن ملموس نبود.
هر جا رشته ارتباط و فهم مشترکی میان من و اجرا شکل میگرفت، در چشم به هم زدنی دوباره غرق در فضای وهم آلود و گنگ اجرا میشدم و این رشته از هم میگسست؛ ضمن اینکه، عملکرد و علل وجودی برخی عناصر صحنه همچنان برام مبهم
... دیدن ادامه ››
و محل سواله.
طراحی لباس خلاقانه و کاربردی بود؛ نوای دلنشین ساز بهترین رکن این اجرا بود، به بانوی نوازنده دستمریزاد و خدا قوت میگم.
بطور کلی تجربه تماشای این اجرا به مانند کابوس و یا شاید هذیانی بود که همچنان به دنبال فهم چگونگی و ساختارشم.
برای تیم اجرایی آرزوی موفقیت دارم🌹