گیپور نمایشی رئالیستی از دغدغه های روز جامعه است، اثری که به مشکلاتی در دل یک ازدواج می پردازد، موضوعی که شاید همواره از آن سطحی گذشته ایم اما با نگاهی عمیق به آن متوجه می شویم که عدم گفتگو بین ما همواره و در طول زمان به بحرانی جدی مبدل می شود

نویسندگی و بازی کامران هوشمندیان، هوشمندانه است، قلم شیرینی دارد که از طبع خودش بر می آید و به بازی او نیز ارجاع داده می‌شود، کیمیا رفیق هم با توجه به سوابق پیشین خود در قاب سینما تئاتر را ارائه می دهد که لازمه امروز تماشاخانه هایی است که مخاطب در نزدیکی بازیگر است، به طور کلی اثری قابل دفاع است.

لوپ تکرار شونده فردی که پشت در مانده که در برهه ابتدایی زن و در برهه انتهایی زن است، برای من به شدت جذاب بود