خانه دراکولا نمایشی بود فانتزی و دراکولا در آن نمادی بود از شخصیت‌های جنگ‌‌‌طلب و خونخوار تاریخ که تنها برای نگه داشتن جایگاه و وجه خود از هیچ کاری اجتناب نمی‌کردند حتی به قیمت دریدن هم‌پیمان‌های خود.
این نگاه رو در اجرا خیلی دوست داشتم.
البته که شخصا خانه دراکولارو به دلیل حضور رضا داودوندی، آرش فلاحت‌پیشه و ریحانه سلامت رفتم و الحق هم که این سه عزیز بسیار مسلط و قوی ظاهر شدند اما از حق نگذریم گروه بازیگرها همه اجرای موفقی داشتند.
طراحی لباس و گریم عالی بود و چه موسیقی‌های خاصی هم انتخاب شده بودند مخصوصا قطعات کلاسیک.
انتقادم از رورانس بود که تنها به گروه تماشاگران باکس وسط تقدیم شد، چرا؟؟؟