مروری بر نمایش «مهمانی شام»
شما به یک مهمانی به صرف آب دعوت شدید RSVP

با تشکر از همه عامل نمایش و تبریک به آقای انوری بعنوان اولین کار کارگردانی در ایران. برای ایشان آرزوی موفقیت دارم. بر خلاف نظر خانم پرور قضاوت مثبت کار درستی است و برای همین این نمایش انتخاب شد تا هنرمندان با سابقه درخشان که سالها برای ما خاطره ساخته بودند را از نزدیک ببینم. ساخت دکور و موسیقی زنده برای نمایشی که تهیه کننده نداره کار دشواری است ولی شما انجام دادید و از شما تشکر می کنم. انتظار داشتم آقای غفار منش و خانم پرور به جای مهمان شماره 1 و 4 وارد صحنه بشوند چون این کارکترها نقش های اصلی تری داشتند. احتمالاً به علت مشغله کاری این دو عزیز دیرتر به گروه اضافه شدند و یا کلاً هدفشان تزریق انرژی برای کل گروه بوده تا بار اصلی بازی ها بر دوش بازیگران جوان تر و مطرح شدن آنها باشد که همگی از پس آن برآمدند. کار ترجمه نمایش هم خیلی خوب انجام شده بود خصوصاً کلمه Never با مهارت خاصی برای نمایش کلمه ور زدن در قسمت پانتومیم ... دیدن ادامه ›› انجام شد.

از هر چیز بگذریم باید در مورد نیل سایمون صحبت کنیم و اینکه ایشان یکی از نویسندگانی است که تقریباً تمامی نمایش های او در ایران اجرا شده. امیدوارم کارگردان ها منبعد سراغ نویسندگان کم کار شده تری بروند. متن نمایش اگرچه کمدی Farce بود ولی شوخی های جنسی آن خیلی کمتر از نمایش های مشابه فارسی وطنی بود با این تفاوت که اینجا از کمدی به درام ورود کردیم. نویسنده روابط اجتماعی در یک جامعه سکولار را به نمایش می گذارد که انسانها در شناخت خود و شریک زندگی و اینکه این زندگی واقعاً چیست دچار مشکل هستند.

نکته مهمی که بعنوان سوال در ذهن دارم اینکه اگر این یک مهمانی شام بود پس چرا فقط آب سرو کردند و خبری از شام نشد؟ آیا نسبت به متن اصلی چیزی کم شده؟ و سوال مهم تر اینکه مسلماً در متن اصلی کسی آب نمی خورده و به جای آن مشروبات الکلی سرو شده و با توجه به اینکه کارکترها دایماً در حال خوردن مشروب بودند آیا دیالوگها و بازی های نیمه دوم نمایش به بعد تحت تأثیر مصرف الکل نبود؟ این مسئله را چطور در نمایش به زبان فارسی حل کردید؟ آب را جایگزین مشروب کردید ولی بازی های می بایست تحت تأثیر مصرف الکل می بود. آیا شطحیاتی که کارکترها صادر می کردند در حالت سُکر نبود؟

به امید کارهای جدی تر از این گروه.