«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
با دختر ۷ ساله و پسر ۹ ساله ام این تیاتر زیبا رو دیدیم.
ویژگیهای مثبت:
* تیاتر متفاوتی با کارهای مرسوم کودک بود. برای آشنایی شون با فضای تیاتر جدی و مدرن عالی بود. یک خانواده امروزی با مسائل و سوالات امروزی بودند.
** دختر ۷ ساله ام خیلی خوشش اومده بود. با اینکه فکر میکردیم که شاید مضمون براش سنگین باشه ولی اینطور نبود.
*** بازیگران واقعا انرژی گذاشتند و عاالی بودند.
**** دکور قشنگی داشت که مرحله بمرحله رونمایی میشد.
فکر نمیکردم که انقدر بخندیم.. یعنی بچه های من (۷ و ۹ ساله) خیلی از اجراهای اقای انصافی رو دیده بودند و مطمین بودیم که پرانرژی و جذابه.. ولی واقعا پسر و دخترم انقدر خندیدند که ما هم دیگه شروع کردیم به خندیدن و قهقهه میزدیم ها!!
البته: بسیار نمایش مناسبی برای این ایام نزدیک عید هستش و واقعا به زیبایی، اداب و رسوم نوروز در ایران رو روایت کردند. حتی برای ما هم نکات جالب و جدیدی داشت.
این نمایش جایزه ملی هم برده و تصویر اقای جواد انصافی هم در نقش عمونوروز پخش شد. ضمنا موسیقی خیلی زیبایی داشت... هم سنتی و هم مدرن... خلاصه حتما ببینید و لذت ببرید.
بازیها عاالی. واقعا هم حسابی خندیدیم، هم با کلاغها هیجان زده شدیم و رقصیدیم.. هم با یک لحظه احساسی مترسک، حداقل من چشمام خیس شد. (نمایش شاده.. نگران نباشید..)
دکورها واقعا عالی... اینکه با اختلاف سطح دکورها، یک حالت چشمانداز و دورنما ایجاد کرده بودند واقعا خلاقانه بود..
لباسها زیبا... کلاغها، زنبورها، گل و درخت خورشید.. واقعا جذاب
و بالاخره تیم کلاغها و رییس شون که واقعا بچه ها کیف کردند و دقیقا بمدل "شخصیت شرور جذاب" بودند...
با پسر ۹ ساله و دختر ۶ ساله ام این تیاتر رو دیدیم. خیلی خوششون اومد و تا آخرش با هیجان داشتند داستانو دنبال میکردند.
نکات مثبت:
واقعا برای دکورها و لباسها زحمت کشیده بودند. چقدر جزییات قشنگی داشت.
اشاره به عناصر ایرانی، مثل شهر فرنگ و سیمرغ.
یک کاراکتر نگهبان قلعه سیمرغ بود که خیلی بانمک بود و همه رو میخندوند. بخصوص که این نمایش بیشتر روی عنصر هیجان کار میکرد که خیلی جذاب شده بود و این شوخی ها، واقعا بجا بود.
خدارو هزار مرتبه شکر که لذت بردید
و واقعا جای تشکر داره از شماها خانوادهای فهیم که دیدن تاتر رو در سبد کالاهای فرهنگی خودتون قرار میدید....قطعا در اینده نتیجه ان را در رفتار و گفتار فرزندانتان خواهید دید..
ممنون از حضور پر مهرتون
پسر ۹ ساله و دختر ۶ ساله ام رو بردم. خوششون اومد خیلی.
* موسیقی زنده داشت. خیلی پرانرژی و جذاب. بچه های امروزی، دقیقا میدونن گیتار برقی و سولوی اون چه لذتی داره.
* در گروه بازیگری، از بازیگران کودک و نوجوان، بخوبی استفاده شده بود.
* یک شخصیت "خرس" بود که خیلی بانمک بود و همه رو میخندوند.
* هم به داستانها و ترانه های قدیمی ایرانی اشاره میکرد و هم بخش های مدرن داشت. این تناسب بدرستی رعایت شده بود.
از همین گروه قبلا تیاتر سورنا در کارخانه اسباب بازی رو دیده بودیم که اونم عاالی بود. (پسرم کاراکتر "جناب سرهنگ" رو از نمایش قبلی یادش بود که اینجا نقش زرافه داشت)
صحنه ای که خانم موشه با n تا بچه اش میاد و بچه ها رو میسپاره به کلاغه، خیلی خنده دار بود و همه داشتن میخندیدند.
تیاتر خیلی خوبی بود با فرزندان ۱۰ و ۷ ساله دیدیمش.
نکات جالب:
* دو بانو، موسیقی زنده اجرا میکردند. سازهای متنوع رو عالی مینواختند.
* شخصیت "مبارک" حضور داشت. بچه ها این شخصیت رو خیل دوست دارند.
* اکثر ترانه ها، بصورت زنده توسط بازیگرا اجرا میشد.
* سکانس رفتن در چاه که بصورت سایه بازی بود، کوتاه ولی عاالی بود.
* نمونه یک تیاتر ایرانی خوب بود. پسرم یاد تیاتر "مش مش قلی خان" افتاده بود و عناصر ایرانی رو شناسایی میکرد.
* در گروه بازیگری، آقایان نبودند. تجربه جالبی بود.
* تیاتر بصورت "داستان در داستان" بود که اینم نکته جالبی بود.
تیاتر خوبی بود. بچه هام از لباس بازیگرا و گریمشون خوششون اومد.. استفاده از "لهجه"، به نظرم کار بانمکی بود که در تیاترهای کودک، کمتر دیده بودم، اما نتیجه اش مثبت بود.
عااالی بود.. عاالی... ما خیلی تیاتر میریم ولی اگه بخوام از روی واکنش و بازخورد بچه هام بگم، این جزو بهترین ها بود. خلاقانه. آموزنده. بازیهای عالی... خنده دار.. دکور و لباسای جذاب...
یه مورد بگم که واقعا خندیدیم: سکانسی که میخوان تصاویر فرار زندانیها رو در دادگاه پخش کنن، انقدر بانمک، حالت rewind و فوروارد و zoom رو خودشون اجرا کردن که همه ترکیده بودند...
با پسر ۹ ساله و دختر ۶ ساله ام رفتیم. آقا دیوه بانمک بود، نگرانی مون از اینکه شاید بچه ها بترسند، خیلی زود رفع شد. تایم اش هم خیلی طولانی نبود (حتی پسرم گفت: چرا زود تموم شد؟!) و خیلی ها براشون مطلوبتره این مدت زمان..
بازیگران ترکیبی از بزرگسال و کودک و نوجوان بودند و همه بانمک بودند. دخترم داستان رو خوب فهمید و ارتباط خوبی گرفت..
سالن خوبی هم بود. برای اولین بار این سالن رو می رفتیم و راضی بودیم.
پسر 9 ساله و دختر 6 ساله ام را بردم - ولی خوشبختانه هیچ کاراکتری ترسناکی ندیدیم؛ برعکس، کاراکتر «ارباب» (بازیِ اقای محمدحسینی) بسیار بسیار بانمک بود و فوق العاده خوب با بچه ها ارتباط میگرفت و عملاً تیاتر را مشارکتی کرده بود و سالن مرتباً در حال خنده و جواب دادن بود («بله-ارباااااب!!») --- به جرات میتوانم بگویم در هیچ نمایشی ظرف این 2-3 ساله، انقدر نخندیده بودیم.. من یک فیلم 30-40 ثانیه از این تیاتر گرفته بودم و هنوز بعد از یکهفته، بچه هایم میگویند که "اون فیلمِ تیاتر نخودی را پخش کن" و با دیدنش میخندند.
با پسر ۹ ساله و دختر ۶ساله ام نمایش رو دیدیم. خیلی خوشحال شدیم وقتی همون اول فهمیدیم که همان تیم "شازده کوچولو" (یک تیاتر کودک زیبای دیگه که زمان نگارش این مطلب هم در حال اجراست) ای نمایش رو اجرا میکنن..
نگران شخصیت غول هم نباشید.. شیرین و بانمک بود و خوشبختانه اون بخش که در داستان اصلی و کتاب، شاید برای بچه های کوچکتر مناسب نباشه رو بخوبی در نمایش مدیریت کرده بودند...
با پسر ۹ ساله و دختر ۶ساله ام نمایش رو دیدیم. بسیار خوششان آمد. واقعا بازیگرها خوب بودند. طراحی لباس و جلوه های ویژه خیلی خوب و مفصل بود... کلاه شخصیت سوزن. لباس زنبور و اون نیزه اش، گربه و...
ضمنا نمایش، بخوبی از مخاطب خنده میگرفت. اینم خیلی خوب بود.
در انتهای نمایش، موقع عکس گرفتن با عوامل، بچه ها فریاد میزدند "کوووزی!" و بازیگر محترم نقش کوزه هم تصحیح میکرد که "کووووزه!".. این نشون میداد که بچه ها بخوبی طنز داخل کار رو فهمیده اند.
دو فرزند 6 و 9 ساله ام رو بردم - به جرات یکی از بهترین تیاترهایی بود که رفتیم؛ جالبه که ما یکی دوبار دیگه هم تیاتری با مضمون داستان «بزبز قندی» رفته بودیم؛ اما این تیاتر «زنگوله پا»، اصلا در یک سطح دیگه ای بود؛ نبرد پایانی زنگوله پا و گرگ، واقعاً حماسی بود و اشعاری که میخوندن رو واقعاً آدم دوست داشت یه جایی ذخیره کنه و گوش کنه.. یک گروه موسیقی هم با سازهای کامل و اجرای زنده ترانه ها حضور داشتند که واقعاً کار رو جذابتر کرده بود.
تئاتر قوی با تیم بازیگری مفصل.. نکات خوبی رو بقیه گفته اند. نکات شاخص دیگه به نظرم:
*پوستر خوب در واقع، دختر ۶ ساله ام هفته قبلش که برای دیدن نمایش دیگه ای رفته بودیم، از روی پوستر این نمایش، گفت "اینو بریم"
*اجرا و همراهی موسیقی زنده
*اجرای ترانه ها بصورت زنده
* تیم بازیگری مفصل (۲۰ نفر بودند)
*زمان اجرا، یکساعت و کمی هم بیشتر. خسته کننده نبود البته.
خیلی جذاب بود،منو کامل برد به دنیای کودکی.شعرهای فوق العاده زیبا،هماهنگی و اجرا خیلی عالی.با تشکر از کارگردان محترم و همسر بزرگوارشون و همه ی عوامل که منجر به خلق این نمایش زیبا شدند.
نمایش خوبی بود. شخصیت های ایرانی حله انگور، پیرزن کدوقلقله زن و مبارک هم حضور موثری داشتند. سالن کاملا پر بود و لذت بردیم از انرژی تیم نمایش که تماشاگران رو هم به مشارکت میگرفتند.
نکته و پیشنهاد:
۱. تایم نمایش، دقیقا یکساعت و حتی کمی بیشتره... این البته خوبه و بچه ها خسته نشدند. اما خانواده هایی که نمایش های کودک با تایم اغلب کمتر رفته اند باید بهش توجه کنن.
۲. من هم با نظر یکی از مخاطبین قبلی موافقم که صدای زنگوله حبه انگور یه مقدار میتونه کمتر باشه. شایدم من حساس شدم.
۳. نمایش رو در فرهنگسرای ابن سینا دیدیم. بهرحال بوفه ای در حیاط بود و همه ازش خرید میکردند و در طول اجرا، سروصدای باز شدن بسته پفک و پفیلا، حواسها رو کمی پرت میکرد. پیشنهاد میکنم بوفه، نایلون های شفاف هم به خریداران بدهد، که صدای بسته ها کمتر بیاد (مشابه اقدام خوب بوفه تالار هنر)
تاتر بسیار قشنگ و شادی بود بازیگران بسیار پر انرژی و حرفه ای بودند همه چی عالی بود با اینکه تاتر کودک بود هنرمندان سنگ تموم گذاشتن تایم نمایش نسبت به نمایش های دیگه طولانی تر بود
فقط از نظر من کمی قسمت بازی جینگول (دزد کتاب) طولانی بود برای بچه های کم سن جذاب نیست پسر من که 3سالش از کل تاتر لذت زرد و خندید و رقصید اما در اون بخش کلافه شده بود در کل ما لذت بردیم و پیشنهاد میدم تا اکران تموم نشده برید تماشا کنید