« آرش یک قهرمان مردمی ست، لطفا آن را از مردمانش دریغ نکنید »
در مدت یک هفته ی اول اجراهای «آرش» در سالن چهارسوی تئاتر شهر دوبار به تماشای کارتان نشسته م و اگر این یادداشت خودمانی را برایتان می نویسم نه از برای تعریف یا نقد اثر (که اصولن منتقد نیستم و بیشتر دوستدار تئاترم) که از طرف تمام تماشاگرانی می نویسم که نمی دانند اجرای شما را دوست خواهند داشت.
آرش اسطوره ای مردمی است که از بچگی قصه ی تیر و کمانش را شنیده ایم و به مرزهای سرزمین مان با افتخار نگاه کرده ایم. آرش کمانگیر را همه ی مردم ایران دوست دارند و این علاقه مختص به بینندگان حرفه ای و اندک تئاتر ایران نمی شود. آرش قصه ای آشنا و غرورآفرین برای ملتی ست که این روزها قهرمانی ندارد و دیدن کار شما می تواند خون تازه ای در رگ هایش باشد اما راستش شنیدن این قصه دارد تنها نصیب تماشاگران محدود تئاتر می شود و شما مردم ایران را از شنیدنش محروم کرده اید.
آرش افسانه ی مردمان خاص نیست، آرش قهرمان طبقه و دسته ای ویژه نبوده و همه ی ما باید سهمی در این تیر داشته باشیم؛ تبلیغات اندک و کمی بی رنگ و لعاب شما در فضاس تخصصی تئاتر خبر اجرای آرش را به گوش مردمی که آرش به خاطر آن هاتیر در کمان گذاشت نمی رساند. اثر هنری باید مخاطبش را پیدا کند و مخاطب آرش همه ی مردمان سرزمینش هستند.

امیدوارم با تبلیغاتی جامع تر در روزنامه ها و خبرگزاری های مردمی و نشر عکس هایی دیدنی از کار، اجازه ی تماشای اثر را برای همگان فراهم آورید.

صبا قاسمی
۲۵ شهریور ۹۸

احساس خوبی داره که قصه از دل سرزمین خودت باشه با آواهای دوست داشتنی