فعالیت های هنری کلاً سلیقه ای نیست بلکه بخش قابل توجهی از آن نیز مربوط به قواعد، ساختارها، قوانین و علم و دانش به کارگیری آن هنر است و بخشی از آن هم هست که به سلیقه مربوط می شود. اگر اینطور بود که شما می فرمایید پس این همه کتاب دربارۀ اصول نمایشنامه نویسی، فیلم نامه نویسی، فیلم سازی، اصول شاعری، ادبیات و ... که تا به حال نوشته شده بیهوده بوده و نمی باید که به حساب بیاید.

امیرمسعود آن چیزی که می گویی معیار سنجش و ارزش گذاری بر یک اثر هنری نیست. ارزش گذاری نهایی و تعیین کننده را کسانی انجام می دهند که علم و دانش این کار را دارند و بر جوانب هنر مسلط و آگاه هستند. البته باید گفت آن اثر هنری که شاخص و قدرتند باشد هم نظر مثبت منتقدان را با خود همراه می کند و هم سایر مخاطبین را یعنی عام و خاص را راضی و جذب می کند. مثلاً شعر حافظ را هم مردم عادی دوست دارند و هم بزرگ ترین منتقدان و ارزش گذاران ادبیات.

آقای عمرانی تمام فعالیت ها دارایچارچوب هستن اما هنر با بقیه فعالیت ها فرق داره. قواعد، ساختار و .... توی هنر تبدیل به مفهومی با واژه خلاقیت میشه، خارج از اون نیست اما همین خلاقیت موجب تمایز و خاص بودن اثر میشه. هیچ بد و خوب ملطقی وجود نداره... منم گفتن این نظر شخصیمه. این کار میتونست یه کار عالی بشه اما خیلی خام بود... من هم در شاخه دیگه از هنر فعالیت دارم و میدونم مهمترین بخش این کار برقراری ارتباط با مخاطبه که این اجرا از نظر من خیلی ظعیف عمل کرد.
آقای فدائی هم درست میفرمایند... البته لذت بیشتر به درک اجرا از طرف مخاطبه.
خواه شیرین و خواه تلخ