اجرا ، بسیار غافلگیر کننده بود . استفاده از رنگها، حرکات و میزانسن های بجا ، شیوه بازیگری درست بر اساس متن، نورپردازی خلاقانه و پیدا کردن سایه ها در جهت فضاسازی، استفاده جسورانه از همه فضای سالن ، دخیل کردن تماشاگر با ترفندی منطقی .
ریتم کار و جذابیت های بصری به قدری بجا بود که اصلا متوجه گذر زمان نشدم .
بی اغراق میگم همه چیز درست بود.
تبریک به بچه های نمایش افلیا، مخصوص خانم فتحی عزیز که با کارگردانی بسیار بی‌نظیر و پرقدرت، متنی را که بیشتر برای افرادی نوشته شده که از قبلا نمایشنامه هملت شکسپیر را خوانده اند، با درایت هرچه تمام تر قابل دیدن نمود.
پرتوان باشید
حامد عزیز مثل همیشه یک اجرای غافلگیر کننده ای رو به روی صحنه بردی . بسیار خلاقانه، مفاهیم فلسفی و جامعه شناختی مختلفی رو با نگاهی ابزورد و چاشنی گروتسک به نمایش گذاشتی . بازیگران ، همزمان هم بامزه بودند و هم تلخ
از همه بچه های تیم تشکر میکنم .
آرام جان نیک بین هم با صدای پرقدرت و بیان بی‌نظیرش، شخصیتی مخوف با ظاهری مهربان را به خوبی اجرا کرد. شخصیتی که می‌توانست نماد مفاهیمی آشنا همچون دیکتاتوری و... را یادآور شود .
سپاس از این همه جسارت در نویسندگی و دقت در کارگردانی
برقرار پرتوان باشید
خداقوت
اجرای نمایش بی کلام، بسیار جسارت میخواهد. آن هم در کشوری که مخاطبانشان، عاشق شنیدن دیالوگ بوده و اغلب بازیگران نیز برای اجرای این ژانر ، آموزش کافی ندیده اند.
نویسنده ، کارگردان و بازیگران این نمایش به خوبی و با جذابیت ، مفاهیم عمیقی همچون : تاثیر مخرب تبلیغات رسانه ها، بروکراسی اداری، منازعات خانوادگی‌بر سر ارثیه، قدرت اراده فرد برای رسیدن به هدف ، تعریف عشق در دنیای معاصر و خیلی از مسائل فلسفی دیگر را بدون گفتن کلمه ای به نمایش گذاشتند. هرچند به نظر من، اپیزود اجرای موسیقی در پایان با بافت کلی اپیزود های دیگر کمی نامتجانس بود اما در کل بسیار لذت برم و امیدوارم این گونه ی نمایشی در ایران گسترش بیشتری یابد .
آرزوی موفقیت روزافزون برای همه شما هنرمندان
نمایش هتل یکی از متفاوت ترین کارهایی بود که در سال‌های اخیر روی صحنه رفت. اجرای نمایش بیکلام آن هم در کشوری که مخاطبین ، تشنه شنیدن هستند جسارت میخواهد . بازیگرانی که با تربیت بدن، به درستی ، بیان و انعطاف آن را به نمایش گذاشتند. نکته بعدی استفاده از ماسک بود، این یعنی بازیگر حتی از میمیک خود هم دیگر نمی‌تواند برای بیان عواطف استفاده کند و این، کار بچه ها را سخت تر کرده بود ولی بسیار عالی، پر انرژی و خلاقانه نمایش را به اتمام رساندند . کاری که هم خنداند و هم مفاهیم عمیقی را به خوبی انتقال داد . شاید اگر روی صحنه های ابتدای نمایش بیشتر کار میشد، شروع بهتر و جذاب تری را شاهد بودیم . هر چند رفته رفته خلاقیت و گرمای کار در هر صحنه بیشتر و بیشتر شدو در پایان بسیار بی‌نظیر ، غافلگیرانه و عمیق به پایان رسید. در هر صورت تبریک فراوان به کارگردان، بازیگران ، سازنده ماسک ها و دیگر عوامل . امیدوارم این سبک کارها در کشور بیشتر رایج شود.
پر توان باشید .
یک نمایش بسیار جذاب و پراز مفاهیم عمیق در مورد مسائل زناشویی و آسیب‌شناسی آن
کارگردانی که مفهوم ریتم و تنوع تصویر را به خوبی رعایت کرده و انتخاب بسیار درستی در مورد بازیگران داردو از سکوت ها به درستی و بجا استفاده میکند
بازیگران بسیار راحت و روان بوده و روی صحنه به هم گوش می‌کردند و حس لحظه داشتند. زندگی به خوبی و بدون اغراق بین‌شان جریان دارد .
تبریک به همه دست اندرکاران این اثر بسیار دوست داشتنی
به همه توصیه میکنم حتما به تماشای این نمایش بنشینند.
شیزوفرنی به نویسندگی و کارگردانی حامد رحیمی نصر عزیز
یکی از خلاقانه ترین نمایش هایی بود که در سال‌های اخیر دیدم . فانتزی های دوست داشتنی، با بازی های درست و پرقدرت ، استفاده از همسرایان به شکلی مدرن و موسیقی زنده ، جذاب و بجا
تشکر فراوان از همه دست اندرکاران این اثر فاخر و همچنین خداقوت به جناب مسعود والا که تهیه کنندگی این کار سخت رو بر عهده داشتن
بدون شک با دیدن این نمایش هم لذت می‌برید و هم غافلگیر خواهید شد .
پیشنهاد میکنم حتما ببینید .
بعد از مدتها یک تئاتر بسیار خوب دیدم . کارگردانی بسیار هوشمندانه ، هم در انتخاب متن که فروپاشی و اضمحلال انسان مدرن را به کامل ترین شکل بیان می‌کرد.
همچنین میزانسن ها و انتخاب صحنه دوطرفه، استفاده بجا از موسیقی و نور . انتخاب و هدایت خوب بازیگرها
همه چیز اندازه، با یک یک تعلیق جذاب تماشاگران را تا انتها با خود کشاند و در نهایت، با یک غافلگیری تکان دهنده پایان یافت . سپاس فراوان از همه عزیزانی که در شکل گیری این اثر یاری رسان بودند.
یک نمایش خلاقانه دیدم
کارگردان با اینکه متن بسیار یکنواختی پیش رو داشت اما با تنوع در انتخاب و تکثر بازیگر در نقش ژنرال، استفاده از حرکت‌های متنوع، اضافه کردن شخصیت نویسنده به متن ، کشتن پی در پی ژنرالها به صورت نمایشی در طول اجرا توسط نویسنده ، استفاده از ویدئوپرژکش و ایجاد لحظه کمیک با بازیهای روان و منطبق با اثر ، نمایشی گروتسک وار را برای تماشاگر ترسیم نمود .
شاید بازی بازیگران زن با لباس های همرنگ ، که با لحن کلاسیک واری نمایش را آغاز کردند و بدون هیچ تغییری تا انتهای اثر ادامه دار شدند ،کمی به تمامیت اجرا، لطمه وارد کرد و نمایش را به سمت یکنواختی و خسته کنندگی کشاند اما
خلاقیت های غافلگیر کننده ،رهایی از قید و بند های مرسوم کارگردانی و همچنین استفاده از تمامی عناصر بصری ، از ویژگی های دراماتورژی و کارگردانی جناب علیرضا دریابیگی بود که به همه دانشجویان هنرهای نمایشی به شدت توصیه میکنم این کار رو در سالن چهارسو تماشاکنند.
سپاس از تمامی افرادی که در به وجود آمدن این اثر سهیم بودند.
یه نمایش بسیار خوش ریتم با نگاه فلسفی _انتقادی و استعاری به مسائل اجتماعی
تبریک فراوان به نویسنده و کارگردان کار و همچنین بازیگران خوب و تیم اجرایی
به همه توصیه میکنم این کار تاثیر گذار رو حتما ببینند .
کاری بسیار جذاب که با ظاهری کمدی اما پراز مفاهیم فلسفی و استعارات سیاسی و اجتماعی
بسیار لذت بردم . از تیم اجرایی ،به ویژه جناب حنیف مظفری تشکر میکنم . از دوستان عزیز دعوت میکنم حتما از این کار دلپذیر، ساده اما تاثیرگذار دیدن کنند .
تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنر
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
