دریا خندید در دور دست
دندانهایش کف و لبهایش آسمان

- تو چه می فروشی دختر غمگین سینه عریان؟

- من آب دریاها را می فروشم آقا!

اول از همه تشکــــــــــــــــــــر فراوان از آقای سرابی که در غیاب آقای هدایتی اپیزود سیستان بلوچستان رو اجرا کردن، الحق هم عالی اجرا کردن، خوشحالم که این قسمت حذف نشد.
کار هم همون طور که انتظار میرفت عالی بود و اشک و لبخند رو با هم تجربه کردم، اشاره به موضوعات مختلف اجتماعی، تاریخی،... و موسیقی موسیقی موسیقی...
فقط دو تا چیز نقطه ضعف این این کار فوق‌العاده بود، یکی کیفیت صدا که البته وسطای کار بهتر شد و دومی بازی آقای خطیبی که به طرز غریبی از بقیه کار جدا بود. حالا ایراد از بازی آقای خطیبی بود که خیلی نمایشی و غیر طبیعی بود ؟
ایراد از خود این نقش بود؟ گریم بود؟... بماند خلاصه اینکه نقشی که قرار بود نقطه عطف اپیزودها باشه دقیقا نقطه نا هماهنگیش بود...

توصیه میکنم بخواهید که صدای آوازه خوان. تاس رو بشنوید...
چون از خلاقیت‌های گروه، تیکه هایی که خاطره چهار پنج سال قبل رو یادتون می اندازه، آقای کوشکی (پسر محمد کوشکی، کریم کوشکی...) که با خونسردی و تسلط جالبی میخونه و تعریف میکنه (حالا شما فرض کنید آهنگای خاطره انگیز با صدای آقای کوشکی، حتما خیلی بیشتر از اینی که من اینجا مینویسم لذت میبرید ؛) ) و.... لذت خواهید برد.
در یک کلام ساده بود و جذاب
به گروه خسته نباشید میگم و امیدوارم یه بار دیگه بتونم صدای آوازه خوان. تاس رو بشنوم.

این نمایش زیبا باعث شده من یکی طلسم نظر دادن رو بشکنم...
واقعا نمایش و مبتکرانه ای بود و از هر دقیقه اش لذت بردم
و این تردید که "آیا نمایش چهل دقیقه ای حرفی واسه گفتن میتونه داشته باشه؟" (مخصوصا با تجربه ای مثل نمایش پزشک پوشالی) در مورد این نمایش کاملا بی مورد بود. متن نمایش بسیار زیرکانه، دوپهلو و جذاب بود و بازی با نور و سایه ها خیلی عالی و پر حرف بود.
مطمینم 40 دقیقه فراموش نشدنی میشه براتون
به گروه جوان کار خسته نباشید میگم
به امید موفقیت های بعدی