‎اجرای بازیگران خیلی تحت‌تاثیرم قرار داد مخصوصا مرتضی حسین‌زاده که یه شخصیت عجیب و ترسناک و ملموس رو خلق کرده بود. ولی نمایشنامه ضعیف بود و انتظار داشتم بازی این گروه خوب رو تو متن و فضای قوی‌ تر ببینم. یکی از باگ‌های نمایش نامه اینه که از جایی به بعد خیلی روی مسائل سطحی و روابط عاطفی کاراکترا مانور می‌داد در حالی که در ابتدای نمایش این انتظار و توقع رو ایجاد می‌کرد که با مفاهیم عمیق‌تری روبرو بشیم. آخرش هم خیلی صحنه‌ی تاثیرگذاری بود، با اون بازی‌ها و حس خفقان و آواز خاص پروفسور که واقعا تاثیر گذار بود ... ولی انگار یه جمع‌بندی کلی بود برای باگ‌های نمایش نامه. در مجموع اجرای پر انرژی بچه ها منو هیجان زده کردو لحظات خوبی رو تجربه کردم اما این لذت به‌خاطر مواردی که گفتم نصفه‌ و نیمه بود. خسته‌نباشید میگم مخصوصا به گروه بازیگرای بی‌نظیر درس‌ بی‌پایان.
‎یه نکته که ربطی به کار نداره ولی هم ما هم چند نفر دیگه رو اذیت کرد تاخیر در شروع اجرا بود.