تئاتر خوبی بود. اگر غیر از این مدل (اجرای همه نقشها توسط یک بازیگر) اجرا می شد، شاید جذابیتی نداشت. چون از نظر داستانی، ساده بود و خیلیهاش رو خیلیهامون شنیدیم. اما با این فرم، خیلی جذاب شده بود. خصوصا که پارسا پیروزفر، خیلی خوب از عهده چندنقش همزمان و تیپ گرفتن بر می آد. خوشحالم براش که "زرد" نشد و این قدر هنرش رو تونسته به دور از حواشی (من چیزی نشنیدم) اعتلا بده.
اگر کسی اهل تئاتر باشه حتما از این کار لذت می بره. اما من همین یه باری که دیدم برام کافی بود. یعنی چیزی نیست که بخوام دوباره برم ببینم (برخلاف برخی دوستان).

و در آخر یک گله ای هم بکنم از برخی دوستان "تریپ هنری" که از هنر همون "تریپش " رو به ارث بردن. یه سری از این دوستان نمی دونم چرا یاد نمی گیرن که خودشون رو کنترل کنن. خب خنده دار بود، خندیدی، اما دیگه قهقهه نزن. در فاصله قهقهه شما، جمله های بعدی بازیگر رو از دست می ده آدم خب.

من نمایشنامه اصلی رو خونده بودم و با همین دید به دیدن نمایش رفتم. نمایشنامه اصلی نوشته ماتئی ویسنی یک کاریه به شدت انتقادی و آنچه در انتها رخ می ده واقعا کوبنده و خرد کننده است.
این نمایش صرفا با وام گرفتن یک سری از تمها و جمله ها از نمایشنامه اصلی، متنی ارائه داده بود مغشوش و گسسته.
شوخی های در برخی موارد خیلی خوب بود. اما ای کاش بالاخره دست از این همه شوخی جنسی بر می داشتیم. برخی از شوخیهای جنسی واقعا زیاده روی و تهوع آور بود.
نکته دیگه ای که من دوست نداشتم استفاده از لهجه افعانستانی و ترکی برای دو نفر از بازیگران بود که هیچ کاربردی به جز خندادن نداشتم.
در آخر یادی بکنیم از تاخیر نمایش. اجرای 5شنبه شب تاخیری حدودا 20 دقیقه ای داشت. مهم میزان تغییر نیست. مهم اینه که مسئولین برگزاری دیگه براشون این تاخیرها و تاخیرهای بیشتر تبدیل به یه حق شده و هیچ عذرخواهی از مخاطب نمی‌شه. این آزاردهنده است.
در کل تجربه بدی نبود. اما خیلی دوست دارم اجرای خود نمایشنامه اصلی رو ببینم.

ضمنا پوستر هم ایراد داره. چرا نام ماتئی ویسنی یک جوری نوشته شده که به راحتی دیده نشه؟ در بلیط چاپ شده هم که اثری از نام ماتئی نیست.این مسئله جای بحث داره به نظرم.