من این تئاتر رو به خاطر نام مارتین مک دونا انتخاب کردم. قبلا ستوان اینیشمور و مرد بالشی رو به صورت فیلم تئاتر دیده بودم و بسیار دوست داشتم. با توجه به اینکه گفته می شه این تئاتر یکی از مهمترین کارهای مک دونا هست، انتظار کاری جذابتر داشتم. اما به نظرم خیلی کار معمولی ای بود.و با توجه به مدت ۷۵ دقیقه نمایش، انتظار حجم محتوای بیشتری داشتم. شاید این کار در حد ۳۰ تا ۴۰ دقیقه قابل جمع شدن بود. یعنی اون قدری محتوا تداشت که ۷۵ دقیقه نیاز داشته باشه.
بازی به آفرید غفاریان رو قبلا در تئاتر فعل دیده بودم. به آفرید صدای‌گیرایی داره و برای چنین نقشهایی خیلی مناسبه و انتخاب خیلی خوبی بوده. بازیگر نقش کشیش هم اجرای بامزه‌ای داشت.
اما باریگرای نقشهای دو برادر به نظرم خیلی تیپ بود بیشتر بازیشون تا اکت.
اندکی خندیدم و خدا رو شکر شوخیها سخیف و مستهجن نبود.
به طور کلی می تونم بگم که امتیازم به این نمایش ۳ از ۵ هست.