«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
من نظراتی رو که در سایت ثبت شده بود خوندم و تصمیم گرفتم این نمایش رو ببینم. حتی ساعت کوک کردم که وقتی سایت برای فروش سانس جدید فعال میشه بتونم ردیف اول جا رزرو کنم!
همه تعریف کرده بودن از بازیهای خوب و طراحی لباس و دکور و …
دیگه به نظر کاربران هم نمیشه اعتماد کرد 🤦🏻♀️ بازیها خیلی مصنوعی بود، حتی محتوای نمایش هم اونقدر خوب نبود که بتونه تماشاچی رو جذب کنه. حوصله سربر و کسل کننده بود. خانمی که کنار من نشسته بود بعد از تموم شدن نمایش یه نفس عمیق کشید و گفت وااااای خدا رو شکر (که تموم شد)!
سلام
فروش بلیت های 14 و 15 اردیبهشت کی شروع میشه؟
تئاتر خوبی بود و از اجرا لذت بردم. هر چند موضوع نمایشنامه تازگی نداشت و شاید یک روایت ساده بود اما بازی ها اینقدر قوی بود که تماشاچی رو جذب کنه.
طراحی گریم و لباس رو دوست داشتم اما برام عجیب بود که چرا روایت ایرانی بود اما گریم و لباس بیشتر یادآور فرهنگ کشور ژاپن بودن!
من این تئاتر رو روز دوشنبه 13 شهریور دیدم. راستش با توجه به استقبالی که از نمایش شده بود و تلاشی که برای تهیه صندلی مناسب برای تماشا کردم و اینکه از تیرماه بلیت رو تهیه کرده بودم و چون مدام در رفت و آمد به تهران بودم برنامه م رو طوری تنظیم کردم که حتما به اجرا برسم انتظار داشتم یه شاهکار ببینم!
تئاتر دیالوگ های خوب زیادی داشت اما در کل اگه بخوام نظر بدم اصلا به دلم ننشست حتی نصف انتظاراتم رو هم برآورده نکرد. نیم ساعت که از اجرا گذشت دلم میخواست سالن رو ترک کنم چون حوصله م سر رفته بود حداقل کاری که از یک اجرای خوب میشه انتظار داشت اینه که بیننده رو تا آخر روی صندلی نگه داره از روی اشتیاق نه اجبار!
راستش بعد از اینکه سالن رو ترک کردم یاد نظر یکی از کارگردانای معروف در مورد فیلمش افتادم که وقتی فیلمش مورد استقبال زیاد عموم قرار نگرفت گفته بود برای من همین کفایت میکنه که فیلمم یک فیلم عامه پسند نیست! اما مخاطبای تئاتر فرق می کنن هر کسی نمیره تئاتر ببینه و شاید اینکه این تئاتر اینقدر مورد استقبال قرار گرفته یادآور داستان "لباس جدید پادشاه" باشه که در واقع اگه کسی بخواد نظری منتقدانه بیان کنه متهم به نادانی و عدم درک درست از این اثر شده!
و در نهایت به این نتیجه رسیدم که حداقل برای من ارزش این همه وقت و انرژی و هزینه و ... رو نداشت!
من برای اجرای روز دوشنبه 13 شهریور ساعت 18 دو تا بلیت خریدم که قیمت جفتشون یکی هست ولی یکی از بلیت ها ردیف دوم صندلی 29 و اون یکی ردیف 10 صندلی 34 هست. کسی میدونه امکان اینکه بتونم صندلی ها رو کنار هم داشته باشم وجود داره یا نه؟
به نظرم مناسب کودکان زیر 12 سال بود. هیچ وقت از یه نمایش اینقدر احساس کسالت نکرده بودم ! بازی ها هم اصلا خوب نبود. و بدتر از همه اینکه کف سالن رو انگار پلاستیک گذاشته بودن و صدای پای بازیگرا قاطی موسیقی می شد. مخصوصا اون خانم چنگ که خیلی احساب خوش رقصی می کرد وقتی پاش رو روی زمین می کشید به شدت آزاردهنده میشد.
به نظرم اگر نمایش هایی با سبک روحوضی دوست دارین کار خوبیه برای تماشا همراه با موسیقی خیللی شاد و رقص و آواز (رقص و آواز نمایش اونقدر زیاده که ممکنه حوصله تون رو سر ببره)
اما غیر از دو نفر از بازیگرا یعنی میرزا و مبارک بقیه بازیگرا چندان در اجرا خوب نبودن به اضافه اینکه داستان هم خیلی دم دستی و کلیشه ای بود.
نمایشنامه رو چند سال پیش خونده بودم به نظرم یکی از بهترین نمایشنامه های ایبسن هست متن عالی نمایش باعث شد که بخوام تئاتر رو ببینم.
قبل از شروع نمایش انتظار داشتم نمایش به شکل یک داستان ساده و خیلی عادی اجرا بشه. بازیگرا مقابل هم قرار بگیرن و دیالوگ ها رو بگن اما از همون ابتدا با دیدن گریم ها متوجه شدم که خب با یه چیز جدید قراره مواجه بشم. دیالوگ ها محتوای نمایشنامه ایبسن رو دنبال می کردن اما نحوه ی اجرا کاملا متفاوت بود و نشون می داد که کارگردان برای اجرا یه سبک روتین رو دنبال نکرده بلکه دست به خلاقیت زده و به جای اینکه صحنه رو با دکورهای سنگین پر کنه از توانایی بازیگرا برای اجرا استفاده کرده مثلا توو نمایش متوجه میشیم که بازیگرای نقش تروالد و دکتر رنک هم زمان نقش کروستد رو بازی می کنن.
البته اینکه قبل از دیدن اجرا، نمایشنامه رو خونده باشیم کمک میکنه که درک بهتری از اجرا داشته باشیم.
به نظرم خیلی مهمه که در اجرای یک کار دنباله روی سبک های گذشته و تقلید نباشیم که کارگردان این رو به خوبی رعایت کرده بود.
من اجرا رو دوست داشتم. اگه دنبال دیدن یک کار متفاوت و جدید هستین پیشنهاد می کنم حتما تئاتر رو ببینید.