در نگاه اول نمایش بچه یک نمایش ابزورد یا تئاتری که با مفهوم پوچ گرایی عجین شده است، میباشد زیرا قالب صحنهها بدون پیرنگ هستند این مورد از خصوصیات اصلی سبک ابزورد میباشد به اضافه اینکه خلق شخصیتهای پیچیده و چندانوجهی و همچنین ایجاد رویدادهای اتفاقی که در این نمایش رخ میدهد بر ابزورد بودن آن تاکید بسیار دارد، از طرفی اگر دید عمیقتری به تاریخ تئاتر به خصوص تئاترهای یونان و روم باستان بیندازیم متوجه آن میشویم که این اثر به نوعی اقتباسی از سبک و سیاق آن تئاترها را دربر میگیرد چراکه گرایش به خشونت و خونریزی در صحنههای آخر این نمایش حاکی از این برداشت میباشد، واما مفهومی که این نمایش توانسته به مخاطب منتقل کند باتوجه به تأثیرپذیری که از همان تئاتر های دوران روم باستان گرفته است بدین شکل و معنا خلاصه میشود که نقش انسان چه تأثیراتی بر سرنوشت و تقدیری که برای خود رقم میزند میتواند داشته باشد باتوجه به این توصیفات برداشت اینجانب از نمایش بچه در یک کلام اینست که ما انسانها نباید گرگ صفت باشیم و قدر آن نعمات یاچیزهایی که به ما عطا شده را بدانیم.
پرده تردیدوتزویر در لحظهبهلحظه اثر دیده میشود.
درخشش جنابآقای کوروشزارعی و جنابآقای رحیمنوروزی به خوبی به چشم میآید ، اما ریاکشن قهرمان داستان میبایست بیشتر نشانداده میشد. اینکه به بعضی از صحنهها چاشنیهای امروزی داده شده ستودنی است.
هماهنگی در اجراهای نمادین نیز میتوانست بهتراز این باشد.
در کل حکایتی قابل قبولی بود خستهنباشید و خداقوت به تمامی عوامل🙏🏻🌹
نشاندادن رنجومشقتوسختی یکنویسنده برایبه چاپرساندن اثرخود بخشی قابلتوجه و تحسینبرانگیز دراین نمایش است .
بازیها و نقشها قالباً به نحوی درست صورت گرفته و تماشاگر را تا حدودی متوجه درونمایه اثر میکند .
همچنین ایجاد تعلیقدر بعضیاز دیالوگها بسیارخوب واقع شده ضمنا ایجاد فضایی وهمبرانگیز در صحنههای آخر کار را به پایانی عمیقتر و جذابتر سوق دادهاست.
ضمن تبریکوخداقوت به نویسندهاثر جنابآقای علیرضازارع و کارگردان جنابآقای حمید عبدالحسینی و تمامی بازیگرانوعوامل کار آرزوی موفقیتودرخشش هرچه تمام را برای ایشان مینمایم.🙏🏻🌷🌹