باهون نقد درستی از فضای اکتسابی ایران است . چه اتفاق درستی که کارگردان بتواند نگاه اجتماعی خود را چنین هنرمندانه به عرصه نمایش بگذارد. انرژی بازیگران و موسیقی تو را در میان خود غرق میکند در واقع درک این بخش از هنر نیاز به آمادگی ذهنی و شناخت چنین فضایی دارد تا بتوانی همراه شوی.جسارت به تصویر کشیدن چنین شرایطی چنان تاثیر گذار است که میتوان از نواقص جزئی چشم پوشی کرد
مدتها بود در انتظار چنین اجرایی بودم به امین سعدی برای این خلاقیت تبریک میگم
بازیها خوب به جز بذر افشان، کمالی به خوبی از پس شخصیت بر آمد ، شایگان هم به درستی صحنه را اداره میکرد به جز موارد جزئی در ابتدا.دکور مناسب ، نور مناسب، موسیقی مناسب،داستان خوب بود و کاتارسیس صورت گرفت.روند داستان به درستی پیشرفت وتمام چیزهایی که باید ،برای مخاطب ساخته شد .در پایانبندی اشاره به دیکتاتوری داشت؛ که در پی برقراری عدالت بود و در همین روند موجب تخلیه مخاطب میشد، اما در نهایت از حقیقت چشم پوشی کرد.