چه سکوتِ سنگینی..
میترسم هیچ چیز به اندازه همون نیم بندی هم که بود
مثل سابق نشه..!
میترسم سایه سیاهی، مایی که خودمونو
با پینه وصل کرده بودیم به زندگی ببلعه دوباره
این بار چجوری باز به زندگی برگردیم؟!