پدرم می‌گفت آدما سه دسته‌ان:
آدمایی که به صدای سوت قطار اهمیت می‌دن
آدمایی که به صدای سوت قطار اهمیت نمی‌دن
آدمایی که سوت می‌زنن

(یه دسته‌ی چهارمی هم هستن پدر، تماشاگرایی که به ترک دیوار هم می‌خندن!)