درود و خدا قوت به کوشکی ها...
نمایش و دیدم، مثل همیشه پر خلاقیت و زیبا بود.
خیلی وقت بود طعم اینگونه نمایش ها رو از یاد برده بودم و با دیدن این نمایش لذت درونی بردم.
دو نکته (نظر شخصی من):
اول؛ اینکه چراغ های بکار رفته، در کف صحنه نمایش به شدن تو چشم مخاطب می زد (مخصوصا برای من که در ردیف جلو نشسته بودم) و بسیار در تاریکی سالن اذیت کننده بود، طراح صحنه عزیز و خلاق حتما می شود با دیمر شدت پرتاب نور را کمتر کرد.
دوم؛ اینکه وقتی حجم دیالوگ گویی و مخصوصا تند و مقطع دیالوگ گفتن آنهم با سرعت بالا زیاد از حد بشود، آن هم دیالوگ هایی سیاسی و عمیق، مخاطب خط داستانی قصه و روایت قصه را گم می کند و در اصطلاح نخ قصه از دستش در می رود و فقط بسنده می کند به نگاه کردن به لحظات جذاب و تصاویر زیبای کار و رسالت نمایش و هنر تئاتر که انتقال پیام درونی اثر است ناخودآگاه از بین می رود و کمی خسته کننده می شود و فکر می کنم علت عدم استقبال مخاطبان در این نمایش نسبت به نمایش های پیشین آقای کوشکی هم همین موضوع باشد.
در انتها بسیار خسته نباشید می گم به گروه نمایش چون بسیار زحمت کشیده بودن مخصوصا ساخت و اجرا کنندگان دکور.
ارزش یکبار دیدن را این نمایش داشت.
پیشنهاد می کنم حتما برید و ببینید تا تموم نشده.
موفق و پیروز باشید.
محمدمتین اوجانی / بهار ۱۴۰۴