نه نمیشود عصبانی نشد نمی شود محترمانه حرف زد البته که من به هیچ شخصی بی احترامی نکردم و اینکه گفتم کار بی کیفیت بی محتوا و بدرد نخور بود حقیقت محض بود من به عنوان مخاطب یک اثر دوست دارم به شعور و شخصیتم احترام و ارزش قائل شوند اینکه لباس نقش ژنرال یک پتوی مسافرتی بجای شنل میندازد دور کمرش یا گروشه زمانی که می خواهد به نوزاد شیر دهد بجای کاسه از دستانش استفاده می کند این شد طراحی صحنه ؟ شماها خجالت نمی کشید ؟ مگر من مخاطب برای دیدن این اثر هزینه نکرده ام ؟ چرا باید به شعورم توهین شود شما اثر برتولت برشت رو به قدری افتضاح کردید که ایشون در گور تنشان لرزید سینما مزخرف تئاتر مزخرف دیگه تو این مملکت چی مزخرف نیست که بریم اونو تماشا کنیم فردی که بلیط می خرد و به شمای بازیگر احترام می گذارد حقش هست که نمایش پر محتوا ببیند نه اینکه بازیگر دیالوگ رو فراموش کند در یک زمان رسمی حرف بزند و در جای دیگر خودمونی و محاوره ای عین مردم کوچه و خیابان وای از دست راوی وای وای جوری روایت می کرد انگار برای کودک دبستانی نه شاید پیش دبستانی دارد قصه می گوید بیشترین نقد باید نصیب کارگردان اثر شود که نتوانسته از هیچ بازیگری بازی بگیرد به جز امیر کربلایی که ایشون نیاز به کارگردان ندارن خودشون بازی بلدن و مهمترین نکته وجود موسیقی در تمام لحظات نمایش بابا چرا متوجه نیستید موسیقی خیلی خوب است ولی به اندازه به جا نه اینکه تبدیل به صدای ناهنجار و تکراری شود صندلی های خالی در هر شب گویای این واقعیت هست که این اثر مخاطب را جذب نکرده اون هایی که زبان به تمجید و تعریف گشودن قطعا از دوستان و بستگان خودتون هستن من بالغ بر سی چهل اثر دیدم هیچ کدوم به این اندازه ضعف نداشت