آقای ایزدی در رورانس گفتن کار یک کار تجربی هست، همین یک جمله می‌تونه سطح توقع من نوعی به عنوان تماشاگر رو پایین تر بیاره و نوشتار و نقد نسبت به اثر رو با در نظر گرفتن این موضوع به سمت و سوی دیگه ای سوق بده.
نظرم همیشه این بوده که مونولوگ انتخاب سختیه برای یک اجرا، مخصوصا اگر نویسنده و کارگردان کار هم خودت باشی.
متن باید اون قدر جاذبه و فراز و نشیب داشته باشه که بتونه تماشاگر رو به یک صحنه ی تک کاراکتری جذب کنه، مخصوصا اگر کار طراحی صحنه و لباس و گریم خاصی هم نداشته باشه. کلا یک بازی بازیگر میمونه و یک متن.
متن و اجرا در نیمه ی اول نمایش برای من این کشش رو نداشت اما هرچه پیشروی کرد بهتر شد.
حس میکنم ایده ای که داشت می‌تونست خیلی بهتر از این پرورش داده بشه و اون فضای دراماتیک بهتر دربیاد‌. از اونجایی که به موسیقی رپ علاقه دارم تلفیقش با تئاتر برام جذاب بود.
در کل اگر به عنوان یک کار تجربی به این نمایش نگاه کنیم کار قابل قبولی هست اما تا حرفه ای شدن فاصله داره و می‌تونه ... دیدن ادامه ›› بهتر بشه.
به امید درخشش بیشترتون در صحنه 🌞

پ.ن: یادم نیست کجا خوندم ولی خونده بودم کار شبیه بک تو بلکه، برای همین با اشتیاق شتافتم تا بک تو بلک ثانی رو ببینم، هیچ ربطی که نداشت هیچ حتی شباهت هم نداشت 😁😁 این نکته ی منفی ای برای این اجرا نیست، اتفاقا عالی که کار کپی نیست.