رفتی نمایش رو دیدی، فکر نمیکردی انقدر نمایش خفن و کار درستی باشه و حسابی سورپرایز شدی از اینهمه جذابیت و از اون طرف صندلی های خالی! به خودت میگی حاجی، جور در نمیاد، چطور باید نمایشی که پتانسیل داره تبدیل بشه به بهترین نمایشی که حداقل امسال دیدی، باید صندلی خالی اونم این همه داشته باشه!
حالا صبر کن، همینجا به خودت میگی وای حاجی نکنه حالا که تماشاگر زیاد نیست، این بازیگرا شل کنن و از جون و دل مایه نزارن؟ امشبم که بلیط ها تخفیف داشته دیگه بدتر! بعد یهو میبینی ای بابا اینا که اصلا حتی بیشتر از جون و دل و مقعد(با اشاره ریز به متن نمایش) مایه کذاشتن...
آهان، اینجاست که دیگه واقعا هرچی فکر می‌کنی نمیدونی چی راجع به نمایش بنویسی.. حالا بگو ببینم تو ام همینطوری هستی؟ اگه اینطوری هستی تبریک میگم مثل همیم :))))
آقا جفنگ گویی بسه، من همیشه بهترین نمایش های زندگیم رو توی پاییز دیدم، این هم تبدیل شد به یکی از بهترین(و صد البته متفاوت ترین) نمایشی که تو زندگیم دیدم.
خسته نباشید میگم به تمامی عوامل، و خواهش میکنم، خواهش میکنم اگه داری نظر منو میخونی، حتما به دیدن این نمایش برو، من واقعا ناراحت شدم نمایش انقدر خفن ولی صندلی خالی زیاد بود...

پ.ن: شادی روح نویسنده... :)