سلام. از دیدن سوسمار برگشته‌ام.
خداقوت و خسته نباشید به حمید خان جبلی و دکتر رحمت امینی و خسته نباشید جانانه به همه باریگران علی‌الخصوص سوسمار و مادر و پدرش و عوامل افکت و متخصصین تصاویر ال‌ ئی‌دی. حالا برم سراغ نقد که می‌چسبه.

🚫از نقاط قوت کار می‌توان به این اشاره داشت که سوسمار تا حدی راه کرگدن اوژن یونسکو را می‌رود. آپارتمانی که درگیر رشد سوسمارها شده و اگر نویسنده تصمیم می‌گرفت می‌توانست زن و مرد را در نهایت تبدیل به سوسمار کند.

🚫از نقاط قوت دیگر کار صحنه و آکساسوآر بود.‌فضایی خلوت که باعث می‌شد توجه تماشاگر برود به سمت بازیگران.

🛇 نکته دیگری که وجود دارد به فراواقعگرایی برمی‌گردد. زنی که در آینه‌ای که ما و شوهرش نمی‌بینیم، خود را آرایش می‌کند و ممکن است تماشاگر ... دیدن ادامه ›› با خود بگوید که بود و نبود این صحنه چه فرقی به حال کل کار دارد! من به شخصه، با موسیقی کار در بخش فارسی و انگلیسی نتوانستم ارتباط بگیرم. گمان می‌کنم کار دارای فضاهایی خالی بوده که با موسیقی که وجودش چندان ضروری نبوده، پر شده است.

🚫همچنین لباس‌ها نیز اصلا جدی گرفته نشده بود. سرپوش زن مشخص نیست که متعلق به کدام دوره است! درحالی که آنها از اینترنت صحبت می‌کنند. همچنین لباس‌های بیش از اندازه ساده و عامیانه مرد نیز با ذهنیات من سازگار نیست.

🛇درباره شخصیت‌پردازی باید اول از همه از آقای محبوب شروع می‌کنم که تا وارد صحنه می‌شد همه نچ نچ می‌کردند که بازهم این اومد! شخصیتی که به رغم نامش (محبوب)‌، چندان محبوب نبود و تماشاگران نسبت به او واکنش داشتند. پس او محبوب نبود و این بیانگر این است که نویسنده توانسته شخصیتی را خلق کند که تماشاگر بتواند نسبت به وجودش حس بگیرد.
درباره شخصیت سوسمار: او نیز تلاشش را کرده بود تا سوسماری واقعی به نظر برسد. این شخصیت‌پردازی می‌تواند الگویی باشد برای نویسندگان دیگر تا نترسند و خلق بکنند. حتی شده یک سوسمار!
🚫 اما نکته مهم این بود که یک متن ایرانی بود. کاملا ایرانی بود. با نوروز و تحویل سال شروع شد و با مجلس عروسی توکا تمام شد. هرچند من گمان نمی‌کردم پایان کار اینچنین باشد.