آن شب بازیگری روی صحنه شعر میشد به گلدانی می‌افتاد،ریشه میکرد رشد میکرد گیاهی،پروانه میشد به دور خودش میگشت،نقاش می‌شد رنگ میپاشید به چشماش.بینی.لب.گونه.....قوزک پاش.چشماش.چشماش.بالهاش... و دوباره بازیگری که شعر میشد؛