نمایشی برای خواص یا عوام

۲۲۲ از معدود نمایش های بیوگرافی محور بود که دوست داشتم.
دید عکاسی کارگردان نسبت به قاب بندی ها کاملا مشخص واضح بود که قاب ها رو بیش از هر چیزی چشمگیر میکرد. استفاده از رنگ ها با تناژ تیره در لباس ها زیبا بود. طراحی صحنه با اشکال هندسی و انتزاعی جالب بود و بازی گرفتن از تمام ابعاد صحنه و دکور و اکسسوار کاملا به جا بود.
بازی محمد شهریار و کنترلش روی صحنه خوب بود. بازی نیلوفر شیخ هم تا حد زیادی قابل قبول بود. بازی محمد اهورا نیز چشمگیر بود.

در آخر پرداختن درست به واقعه ای که زیاد به آن پرداخته نشده و اسم آوردن از نقاشان و هنرمندان مشهور و غیر مشهور و دیالوگ نویسی و شخصیت پردازی قابل درک در متن از اینکار یک نمایش خوب ساخته است.

نور پردازی و بازی با نور تاثیر خودش را روی نمایش گذاشته بود.

از بین آثار امسال جزو کار های محدودی بود که از دیدنش پشیمون نیستم

خسته نباشید میگم به گروه و تیم اجرایی