آقای افشاریان ممنونم از شما که اینقدر حال عوض کن هستید. من فکر میکنم نبودن دکور در این نمایش به معنی خالی بودن فضای زندان برای زندانی است چون همه میدونیم که قصر هم برای زندانی قابل دیده شدن نیست..شب قبل از تماشای این نمایش فیلم معصومان رو تماشا میکردم و مفهوم عصمت رو در ذهنم مرور میکردم و اینکه ما از آغاز تولد محکوم به گناهکاری هستیم برای رانده شدن از بهشت...و چه بسا آدمهایی که با همین اندوه برما مسلط میشن...ظاهر نمایش زندانی بلاتکلیف و جوان بود اما باطن نمایش، گناه از پیش نوشته شده برای همه ماست . خیلی از ما بلاتکلیف و در بند احساس گناهی که در ناخودآگاهمونه اسیر توهم و تنهایی میشیم و باید با خودمون صلح کنیم.به امید رهایی..