نمی‌تونم بگم که یک اثر فاخر، متفاوت و یا خارق العاده دیدم، بک تو بلک کاری شایسته تحسین اما نه در میان درجه یک‌ها
نکته مهمی که سجاد افشاریان با هوشمندی همیشگی‌ش در طراحی درام ، در این کار هم رقم زد، این بود که انسان رو با خود حقیقی‌ش تنها گذاشت، مواجه کرد و رها کرد
همین باعث القای حس و تجربه‌ای متفاوت برای مخاطب از تماشای تئاتر میشه