نکته مهم نمایش این بود که نمیخواست حرفهای خیلی گنده بزنه که این خیلی خوب بود. نمایش سعی داشت یک ساعت مفرح ایجاد بکنه و تاحد قابل قبولی موفق بود. من شخصا با تک لحظه های خنده دارش خندیدم (هر چند نه به اندازه و کیفیت بعضی از حضار که به ترک دیوار هم میخندیدن) ولی در کل بهم خوش گذشت.
ورود هر بازیگر جدید که معمولا هم با دیالوگ از زبان ترکی یا لهجه جنوبی همراه بود از نکات مثبتی بود که نمایش رو از یکنواختی درمیاورد
۱۰ دقیقه آخر فیلم غیرقابل پیش بینی بود که یه جورهایی هم وصله ناجور حساب می شد. نه اینکه بد باشه صرفا با بقیه نمایش هماهنگ نبود و نمایش میتونست یه جور دیگه و با حفظ فضای اصلیش تموم بشه.
بازی آقای مظاهری خوب بود ولی بقیه بازیگرها یه مقدار تصنعی بود حرکات و دیالوگ گفتن هاشون
در کل تئاتریه که اگر میخواید یک ساعت خوش داشته باشید و در عین حال توقع زیادی هم نداشته باشید دیدنش رو بهتون توصیه میکنم