یک دغلکاری آشکار در تئاتر که اگر خرده‌آبرویی داشت، از صدقه سر محمد معتمدی و گروه موسیقی‌اش بود. یک تئاتر پرطمطراق و تمام‌عیار دفاع مقدس با رویکرد کاملا ایدئولوژیک و کمتر ملی و با هدف معرفی سردار احمد کاظمی همراه قطعه‌های موسیقی حماسی با هدف تهییج احساسات میهنی، بازی‌های غالبا متوسط رو به پایین، اصرار به استفاده از لهجه( که خدا را شکر آن را هم نتوانستند از کار دربیاورند)، طراحی حرکات گروهی بی‌ربط با موضوع. نمایشی که حتی نتوانست در شب اول تماشاگر را ۱۵ دقیقه راضی نگه دارد و مردم دسته‌دسته با فحش و فریاد، سالن را ترک کردند و آنها هم که ماندند یا به احترام خواننده و نوازندگان یا گروه جوان همسرایان بود یا به خاطر وقت و هزینه‌ای که دود شده بود! نقطه قوت گروه نور بود.