اول میخواستم خسته نباشید بگم به بازیگران نمایش چون کار پر جزییات و پر تحرکی بود و خیلی خوب از پسش بر اومده بودن. کم بودن تعداد افراد روی استیج و مینیمال بودن دکور و هماهنگی اکت‌ها با جلوه‌های صدا و نور از سختی‌هایی بود که بازیگران و عوامل به خوبی هندل کردند و جای تحسین داره.

اما نقدهایی هم به کار وارد بود که اولینش به خود سالن بر می‌گرده. بخش‌هایی از اجرا که بازیگر به تماشاگران نزدیک میشد، دید من در ردیف ششم مختل میشد و این به تجربه من از کار لطمه میزد.

اما نقد به خود پرفورمنس: به نظر من کار اصطلاحا اورگانیک یونیتی نداشت. شاید بشه این رو به حساب تلاش نویسنده برای آشنایی‌زدایی گذاشت یا شاید هم کارگردان این دو وجه از اجرا رو نتونسته بود با هم هماهنگ بکنه. در هر حال به نظر من اجرای کار نامأنوس شده بود. بخش معرفی عناصر توسط هوست یا دلقک و اجرای رقص انگار دو کار منفک از هم بود که صرفاً پشت سر هم اجرا میشد.