در کل پرداختن به چنین موضوعی درخور ستایش است. فضای باغ و تماشای نمایشی حماسی زیر درختان ستبر و بلند بسیار لذتبخش بود. از همه امکانات فضا به عنوان صحنه اجرا به خوبی استفاده شده بود و بازیگران الحق زحمت بسیار کشیده بودند. این برخی نقاط مثبت اجرا بود که به اجمال اشاره کردم.
و اما نقاط منفی که درصورت اصللح، بی‌شک با اجرایی بسیار سطح بالاتر مواجه بودیم. موسیقی متن، از کیفیت پایین صدا و نوازندگی هم که بگذریم، چندان با وقایعی که در صحنه رخ می‌داد همخوانی نداشت و مانند عنصری مزاحم عمل می‌کرد. مضراب‌های هول‌هولکی و گاه پرده‌های فالش زیر صدای بازیگران که کاملا بیان حماسی داشتند نامربوط و ناخوشایند بود. حال آنکه در موسیقی، برای بیان های حماسی، لحن های موسیقایی بخصوص وجود دارد. از این هم که بگذریم، حتی اگر تصمیم بر این بود که لحن حماسی در موسیقی به کار گرفته نشود، دست کم می‌شد موسیقی از لحاظ دراماتیک با متن هماهنگی داشته باشد. یا از این هم که بگذریم، صرفا یک موسیقی باکیفیت باشد. که نبود. و نبودش بهتر از بودنش بود.
نقد دومم به فالش خوانی بازیگران، وقتی می‌خواستند متن را به صورت آهنگین اجرا کنند. قطعا از بازیگران انتظار نمیرود که مانند خوانندگان حرفه ای بخوانند، اما وقتی تصمیم بر ان شده که بخش هایی به صورت آهنگین خوانده شود، بهتر بود روی این قضیه کار شود که دست کم فالش خوانده نشود. کما این که، اگر از آهنگین خواندن صرف نظر می‌شد، خیلی بهتر از این بود که بیان آهنگین فالش به گوش مخاطب برسد.

در کل تجربه خوبی بود. سپاس از همه عوامل