شاهکار تاریخ سنیمای ایران بدون کوچک ترین شک .اونم از یگ کارگردان جوان و دومین فیلم بلندش . خیلی خیلی بهتر از فروشنده و ابد و یک روز زیرا سبک فیلم اجتماعی (عامه پسند) نیست ولی با این حال مخاطبان عاشقش شدند

در بین همه فیلم هایی که تاکنون دیده ام «ماجرای نیمروز» را اثری بسیار متفاوت دیدم. روایت سال های نزدیکی که فقط در موردش خوانده ام و گاه در تلویزیون دیده ام، اما در سینما نه! انگار پیش از این، چنین سوژه هایی خط قرمز بودند و «سیانور» خط شکن شد و حالا این وقایع نگاری ها و شکستن خطوط قرمز ادامه دارد.

ماجراهای سال شصت و ترورهای منافقین کوردل و مسئولانی که یک به یک به شهادت رسیدند و مردم بی گناهی که مظلومانه جان باختند.

چقدر پیچ و خم پست سر گذاشته این انقلاب تا بدینجا رسیده؛ از جنگ تحمیلی بلافاصله بعد از پیروزی انقلاب تا ترورهای سال ٦٠ و بعد از آن! فقط شکل مبارزه عوض می شود، گاهی مبارزه مسلحانه است و گاهی جنگ نرم! مهم این است که این انقلاب خاری در چشمشان است و برای زدنش فروگذار نمی کنند و حالا چقدر کشورمان امن است الحمدالله، آن هم در منطقه ناامن غرب آسیا به لطف همان سپاهی هایی ک هنوز هم حافظ امنیتند، چه در داخل کشور و ... دیدن ادامه ›› چه در خارج!

همیشه فعالیت های اطلاعاتی و کارهای سرّی از یک سو برایم جذاب بوده و از سویی دیگر مخوف! از سرنوشت ماموران اطلاعاتی که گاه خودشان طعمه می شوند و می سوزند و گاه سوزانده می شوند! از اتفاقاتی که برایشان می افتد و شاید هیچ کس هیچ گاه واقعیتش را نفهمد! اما همیشه از منافقین ترسیده ام. اسم پادگان اشرف برایم ترس آور و نفرت انگیز بوده، به حال فریب خورده هایش تاسف خورده ام و برای توابینش دعا کرده ام.

در کل از آنجایی که آدم خاطره بازی هستم، حالم با فیلم های قدیمی، بخصوص زمانه نه چندان دور، عجیب خوب می شود. مطالعه تاریخ وقتی به سن نوجوانی رسیدم، برایم دلچسب شد، بخصوص تاریخ معاصر که احساس قرابت بیشتری با آن دارم و جالب است که تاریخ دائما در حال تکرار است. فیلم «ماجرای نیمروز» با شعار مرگ بر بهشتی و آغاز فعالیت های مسلحانه منافقین آغاز می شود و گوشه ای از جنایت هایشان را به تصویر می کشد، در واقع یک برش تاریخی است.

بازی ها و گریم های بسیار واقعی و اثرگذار، صحنه هایی که به خوبی طراحی شده است کشش تصویری را بالا می برد. داستان آنقدر واقعی و ملموس است که مخاطب را با همه ترس ها و استرس هایش همراه و او را پرت می کند به ٣٥ سال قبل. شخصیت های داستان که اغلب واقعی و بعضا به دلایلی با اسامی دیگری هستند، هر کدام پیچیدگی های خودشان را دارند و دستشان براحتی برای مخاطب باز نمی شود، از رحیم که یک مامور اطلاعات سپاه کاربلد و آرام است تا حامد عاشق پیشه و باهوش تا بازی جذاب کمال که یک آدم عملیاتی است و فقط در فکر زدن و یکی از نقاط اساسی فیلم، بازی فوق العاده اوست ک پیشتر در نقش حاج احمد متوسلیان بازی کرده است. صدای گوینده های خبر سابق بخصوص استاد حسن سلطانی هم بسیار انتخاب نابی است.

در کل، کارگردانی جناب محمدحسین مهدویان در «آخرین روزهای زمستان» و «ایستاده در غبار» وقتی با تهیه کنندگی جناب سیدمحمود رضوی و تحقیقات آقای حسن روزی طلب توام می شود، قطعا حاصلی جز کار فاخر ماجرای نیمروز ندارد. من که با تمام وجود لذت بردم و به جشنواره فیلم فجر بالاخره امیدوار شدم. امیدوارم که این فیلم به آنچه شایسته اش است برسد و جایزه های امسال را درو کند.»

ماجرای نیمروز فیلم تحسین برانگیز و تماشایی از محمدحسین مهدویان و تهیه کنندگی جناب سید محمود رضوی ،که دوره ی مهم تاریخ معاصر کشورمون رو به تصویر کشیده.
به نظرم مهدویان متخصص بازسازی درست تاریخ و البته دراماتیزه کردن وقایع تاریخی به شکلی است که نه از مسیر دقیق و حقیقی آن، منحرف میشود و نه آن را غیر جذاب روایت میکند و این را در آخرین روزهای زمستان و ایستاده در غبار به ما نشان داده بود و در ماجرای نیمروز،به اثبات رسانده است.
همکاری محمدحسین مهدویان و سیدمحمود رضوی،فیلم درخشانی را رقم زده است که بدون تردید از بهترین فیلم های جشنواره ی امسال است.
هادی حجازی فر که پیش تر ، او را در نقش حاج احمد متوسلیان دیده بودیم،در این فیلم بی نظیر است و اگر دچار بی مهری نشود بدون تردید از شانس های سیمرغ امسال است.
با همه ی قلبم تبریک میگم به تمام عوامل این فیلم خصوصا محمود رضوی (تهیه کننده) و محمدحسین مهدویان.
پیشنهاد میکنم ماجرای نیمروز را ببینید و دوره کنید روزهای پر التهاب دهه ی شصت را، همان روزهایی که از یک سو جوانان ما درگیر دفاع از مرزها بودند و در جبهه ها با دشمن خارجی میجنگیدند و همزمان هم،گروهک نفرین شده ی منافقین،تهران و مردمش را به آتش و خون میکشیدند و کشور را درگیر جنگ داخلی هم کرده ... دیدن ادامه ›› بودند
ماجرای نیمروز را ببینیم و فراموش نکنیم خیانت منافقین به این مملکت را...ببینیم و فراموش نکنیم روزهای پر التهاب دهه ی شصت و ترور های ناجوانمردانه را...

تکمله: و چه خوب گفت پیر و مراد ما،حضرت امام که:منافقین،از کفار هم بدترند!»

فیلم فاجعه هست . کارگردانی در نیومده . بازی ها همینطور . قصه پر از بداهه هست . عشق فیلم در نیومده . فیلمی که قرار بود موزیکال باشه از وسطاش تبدیل میشه به یه فیلم اجتماعی ساده . در کل اون چیزی نیست که انتظار داشتم . 3 از 10

خیلی خیلی ضعیف . یه فیلمی بی سر و ته . از اون فیلم های تلویزیونی . 2 از 10

یه فیلم گیشه ای مثل خوب بد جلف که واقا مزخرف هم هست . کمدی فیلم در نیومده و فیلم بیشتر لوده هست مثل 50 کیلو البالو ولی یکم بهتر

فاجعه . 4 از 10

فیلمی که میخواست ملو درام و موزیکال باشه مثل لا لا لند ولی هیچ گونه نتونست به هدف خودش برسه . پر از ضعف های زیر و درشت فیلمنامه ای هست. سکانس های عاشقانه فیلم به هیچ وجه در نیومده شوخی های فیلم هم به همچنین . فیلمنامه فیلم هم کشش کافی نداره برای یه فیلم بلند و بیشتر در حد یه فیلم کوتاه هست . برای همین کارگردان مجبور شده دست به کلیشه های سنیمایی ما بزنه و به موضوعات کلیشه ای مثل اقازاده ها و اختلاس و ... بپردازه تا بلکن فیلمنامش یکم پر تر بشه . بازی کمیلی هم بد نبود ولی بازی سارا بهرامی به هیچ وجه در نیومده بود. در حالی که این دو قبلا در سریال تلویزیونی پروانه هم همبازی بودند . در کل اون فیلم ملودرام موزیکالی که فکر میکنید نیست و با یه فیلم اجتماعی نسبتا تلخ و بی محتوا طرفید . خود کارگردان هم فکر نمیکنم هدفش از ساخت این فیلم چی بوده !!

شاهکار ابراهیم حاتمی کیا بدون تردید . فیلمی که قهرمان داره ، فیلمنامه قوی داره ، کارگردانی فوق الاده داره (که هنوز نمیتونم درک کنم که چجوری جایزه نگرفت) ، بازیهای بی نظیر داره ، موسیقی عالی و و و یعنی با یک فیلم کامل از استاد حاتمی کیا طرف هستیم . همه چی حساب شده . ممنون استاد

فاجعه تاریخ سینمای ایران بدون شک . فیلمی پر از اشکال ، پر از بداهه ، بدون فیلنامه درست و حسابی ، با بازی های فاجعه خصوصا معتمد اریا که هر وقت دوست داشت فارسی حرف میزد و هر وقت دوست داشت شیرازی و هر وقت دوست داشت تهرانی که باعث خنده مردم در سینما شده بود . از اون فیلمهایی که با داد و بیداد های الکی میخواد فیلمنامه ضعیفش رو پر کنه . متاسفم برای خودم که وقتم پای این فیلم هدر رفت . 2 از 10

برعکس اون چیزی که انتظار داشتم فیلم بسیار ریتم کندی داره و وسط هاش خواب اور و حوصله سر بر میشود . به طوری که دوست دارید هر چه زودتر تمام شود . فیلم میتونست خیلی بهتر از اینها باشه. بازی محمدزاده به ورته تکرار افتاده و هیچ چیز دیگری نداره نسبت به ابد و یک روز . بازی اقایی خوب و تهرانی متوسط هست . فیلمنامه ضعف های فراوانی داره و یه جورایی سردرگم میزنه . در کل با یک فیلم متوسط اجتماعی طرف هستیم نه بیشتر نه کمتر . نمره : 6 از 10