من نمیدونم چرا بعضی از دوستان به این گمان رسیدن که هرچی یه نمایش خیلی خوب رو بیشتر نقد کنی بیشتر تئاتری هستی و بیشتر تئاتر سرت میشه و ازین حرفا. جالب این جاست که وقتی کامنت ها رو میخونی به این نتیجه میرسی که مخاطبین این نمایش قاعدتا به دو دسته تقسیم میشن: یکی کسایی که کلا این اجرا خسته شون کرده و چیزی از ابزورد نمیدونستن اومدن این کارو دیدنو وسط کار ول کردن رفتن. یکی هم کسایی که خییلی تئاتر میدوننو تا آخر کار نشستنو خمیازه کشیدنو تو دلشون مرور کردن فردا تو نقدش چی بنویسن که بیشتر جلوه کنه.
ما که هذییی کردیییم و هذییییی بردیییمووووو جزو هیچ کدوم ازین دو دسته هم نبودیمو همینجا اعتراف میکنیم از کار سنگ ها در جیب هایش پارسا پیروزفر به این ور این حرفه ای ترین اجرایی بود که به تماشاش نشستم. رضا بهبودی مثثثثل همیشه شدیییدا شیرین و نازنین. علی سرابی مثل همیشه شدیییدا حرفه ای. پیمان معادی متفاوت از هرچی در موردش دیده بودم و میدونستم. و رامین سیار دشتی...
بسیار لذت بردیم از وقتی که الاق بلند بلند فکر میکنه و هیچ بنی بشری جلودارش نیست
بسیار لذت بردیم از واکنش های ولادیمیر و استراگون، مخصوصا وقتی ولادیمیر عصبانی میشد
و از خیلی چیزای دیگه که مجال گفتنش بیش ... دیدن ادامه ›› ازین نیست
کاملا مشخص بود هر چهار عزیزز شدییدا برای تمرین این کار زحمت کشیدن ، خسته نباشید همگیی..
راستی عروسک رضا بهبودی رو نمیزنن؟ اگه کسی عروسک رضا بهبودی رو سراغ داره بگه از کجا میشه تهیه کرد، به نظرم وجودش واسه هر خونه ای لازمه :-)