واقعا میتونم بگم از بهترین اجراهای مونولوگی بود که تا الان دیدم..
تو این اجرا هم بسیار خلاقانه از امکانات صحنه و آکسسوار استفاده شده بود و یچیز دیگه هم که بنظرم خیلی به کمک فضاسازی اجرا اومده بود استفاده بجا و متفاوت از امکانات نوریِ خاص‌تر و کلا بازی با نور بود.
یجاهایی هم از آکسسوار های امروزی استفاده شده بود و کلا در عین اینکه نوع نگارش متن و شیوه اجرایی تا حد زیادی کلاسیکه، این تضادی که در اکسسوار ها وجود داشت واقعا جالب و دیدنی بود.
اجرای خود آقای مساوات هم در کل به دلم نشست واقعا

در نهایت بنظرم دیدن این اجرا بطور خاص برای مخاطبین جدیِ تئاتر واجبه تقریبا