اُدیپ در والهالا برای من تجربه‌ای متفاوت، جسورانه و بسیار خلاق بود. نمایشی که با نگاهی نو به یکی از تراژدی‌های کهن، توانست بین طنز و فلسفه، بین بداهه‌گویی و متن اقتباسی، پلی خاص و تماشایی بزند. آنچه بیشتر از همه درخشان بود، انرژی و حضور زنده‌ دل بازیگران، ریتم تند و کنترل‌شده اجرا، و تعامل هوشمندانه با تماشاگر بود. اگرچه ممکن است این سبک اجرا برای برخی مخاطبان ناآشنا یا حتی چالش‌برانگیز باشد، اما به‌نظر من این دقیقاً همان ریسکی‌ست که تئاتر امروز به آن نیاز دارد. من از جسارت گروه، از بازی‌های رنگارنگ و صداگذاری‌های خلاقانه، و از برخورد غیرکلیشه‌ای با یک متن کلاسیک لذت بردم. دیدن این کار را به همه‌ی علاقه‌مندان به تئاتر توصیه می‌کنم.