بازی ها در اینکار خوب درآمده بودند و میتوانستند تا حد زیادی شخصیت را شکل بدهند ...
اما فارغ از تمام بحث های دیگه که از نظر شخص من شامل طراحی صحنه خسته کننده و مدت زمان طولانی اثر برای این کار. بود، مشکل اصلی من متن این نمایش بود، حیف که این کار با زحمتی که براش کشیده شده متن پویا و جذابی نداشت که آدم رو تشویق به دیدن بکنه و خسته کننده نباشه.
حتی منظورم به داشتن متن بینظیر و دیالوگ های ماندگار نیست ( برای مقایسه اشاره میکنم به تئاتر آقای جلال تهرانی، به صدای زمین گوش کن، که تا انتهای کار حتی با توجه به مدت زمان زیاد اون تماشاگر میخکوب جمله ها و حرف ها و حس ها بود )
حرف ها و جمله بندی ها معمولی و پیش پا افتاده بودند و آنچنان که باید بار مفهومی عمیق را به دوش نمیکشیدند.