مَثلِث یک شکوهِ مینیمال است. یک خلاقیت محض. یک تجربه ی تکرارناشدنی و یک شستشوی حسابی از غبارگرفتگی چشم های خسته مان از تکرار و ابتذال. جزو چهل دقیقه هایی که قبل از مرگ طبیعی یا خودکشی به خودمان بدهکاریم.