نمایش «فین جین» تجربهای بینظییری بود که با بازیهای توانمند و باورپذیر بازیگرانش، تماشاگر را غافلگیر میکند. بازیگران با استفاده دقیق از بدن و صدایشان، هر لحظه حضور خود را بر صحنه به شکلی زنده و ملموس به نمایش گذاشتند. آنها چنان در نقشهایشان فرو رفته بودند که حتی نقشهایی چون معتاد یا الکلی به شکلی کاملاً واقعی و طبیعی ارائه شد و امکان تصور آنها به شکل دیگری برای تماشاگر وجود نداشت.
لباسها هماهنگ و متناسب با فضای نمایش بودند و به انتقال بهتر فضای داستان کمک شایانی کردند. گریم بازیگران نیز در سطح بسیار بالایی بود و موجب میشد بتوان ارتباط عمیقتری با شخصیتها برقرار کرد.
موسیقی نمایش به خوبی در خدمت داستان و فضا بود و برخلاف طولانی بودن حدود دو ساعته نمایش، ریتم و نوآوری آن به گونهای بود که هرگز احساس خستگی به تماشاگر دست نمیداد و لحظهای تمایل به از دست دادن هیچ صحنهای وجود نداشت.
متن و دیالوگها بسیار هوشمندانه و روان نوشته شده بودند، بهگونهای که هم حس طنز و هم فضای سوگ و اندوه را به خوبی منتقل میکردند. کارگردانی و فرم نمایش نیز بسیار بدیع و خلاقانه بود، به طوری که ایده مرکزی نمایش، یعنی حضور جن در خزینههای قدیمی با عمر طولانی و شاهد بودن بر وقایع تاریخی مانند قتل امیرکبیر، به شیوهای نو و جذاب روایت شد.
نمایش با پرداخت دقیق به زندگی امیرکبیر از کودکی تا بزرگسالی، حسرت از دست دادن او و تکرار اشتباهات مردمان
... دیدن ادامه ››
همه اعصار را به مخاطب منتقل میکرد. شخصیتپردازیها بسیار عمیق و حرفهای بودند و هر شخصیت، هویتی مستقل و قابل باور داشت.
در مجموع، «فین جین» نمایشی است که با ترکیب داستانی بدیع، بازیهای عالی و طراحی صحنه و موسیقی هماهنگ، تجربهای لذتبخش و بهیادماندنی برای مخاطبان رقم زد.