شک، ما رو یاد فیلم اسپات‌لایت انداخت که موضوعی مشابه داشت؛ هرچند که در اون فیلم به‌یقین رسیدند و اینجا و احتمالا به‌عمد، تماشاگر رو در «شک» رها کردند. به نظرم خانم رویا افشار بی‌نظیر است.

کارهای آقای سلیمانی رو باید دید؛ من که همیشه مطمئنم ناراضی از سالن بیرون نخواهم آمد.
حضور خودشون در ابتدا و انتهای اجرا هم بسیار قشنگه. ممنونم