بکتاش آبتین

بکتاش آبتین هنرمندی حساس و آزاداندیش بود که در طول دوران زندگی خود چه در شعرها و چه در رفتار اجتماعی‌اش همواره تلاش داشت پایبند آرمان‌های شاعرانه و انسانی بماند. او در شعرهای بلندش مانند «خسرو خطر» و «فرشته خانم» روایتگر انسان‌های تک افتاده عصبی اما شریف بود که با وجود فراز و نشیب‌های زندگی‌شان درکی عمیق از حقیقت تکان‌دهنده روزمرگی و جریان آن داشتند. جسارت در بیان، ملموس و صمیمی بودن ایده‌های خیال شعرش، بدون آنکه نیاز باشد از عصبیت و تلخی آن کاسته شود در تعداد زیادی از آثار وی به‌خصوص مجموعه شعرهای آخرش باعث شهرت او شد.

از زخم‌های بزرگ
خط کوچکی باقی می‌ماند
و از چشم‌های تو
چه بگویم!
خاطره‌ی آرنج‌های تو
بر تخت من گود افتاده!


بکتاش آبتین