«زندانی دانمارکی» تلاشی ناکام برای تبدیل یک موضوع مهم به اثری نمایشی است. ترجمه‌ی متن نه‌تنها روان و دقیق نیست، بلکه در بسیاری از جاها نچسب و ناهماهنگ با زبان نمایشنامه است. استفاده از شعرهای سروده‌شده، به‌جای افزودن به بار هنری اثر، آن را شعاری و سطحی کرده. بازی‌ کم‌رمق‌ و کارگردانی فاقد جسارت یا خلاقیتی که چنین موضوعی نیاز دارد. در نهایت، اثری دیدیم که بیشتر از آن‌که تأثیر بگذارد، سردرگم و شلخته بود؛ نمایشی که نه از نظر فرم، نه محتوا، رضایت‌بخش نبود.
البته که حق است که از دکور و نور پردازی و موسیقی بسیار خوب یاد کنیم و تنها نقاط قوت نمایش همین بود.