اجرای «تلقین» رو دیدم؛ کاری از یک تیم جوان از مشهد.
بدنهای آماده، حسهای قوی، هماهنگی کم نظیر، طراحی خوب نور و دکور،
و تسلطی چشمگیر در سبکهای برکینگ و هیپهاپ و مدرن.
تا اواخر اجرا، باهاشون همراه بودم و لذت بردم.
ترکیبی از تلاش، ذوق، و جسارت در بازآفرینی آثار الهامبخش خارجی.
فقط در پایان، حضور روبان کمی بیربط و ناگهانی بود…
انگار تنها برای نمایش مهارت اضافه شده بود.
اما فارغ از این نکته،
تماشای این اجرا برای هر کسی که در حوزهی بدن کار میکنه، الهامبخشه.
و برای من، تحسینبرانگیز بود که این سطح از کار، از دل مشهد بر اومده.