بدون "شک" از بهترین نمایشهایی بود که دیدم.
کلا با کارهای کوروش سلیمانی تجربه نابی از تئاتر خواهید داشت. هنر تمام عیار چه در ساختار چه محتوی. کاملا تعادل آموزش و سرگرمی حفظ شده تو این اجرا. از نظر محتوی نمایشنامه غنی و پر مغزی به بهترین شکل اجرا شده.
ساختار: دکور: صلیب تو خالی، شکسته و افتاده روی زمین، فقطم پدر فلین روش پا میذاشت چه موقع موعظه، چه زمان تفریح و ورزش، نقاشی توماس شکاک (خانم بهروزیان در همین صفحه علاوه برگذاشتن نقاشی، توضیح کامل و زیبایی در موردش ارائه کرده اند)، نور پردازی و موسیقی هم کاملا به جاست برای مثال در موقعیتهایی به خوبی از پس القای ترس از تصمیم اشتباه یا تهمت وشک و نتیجه اون براومده.
محتوی: "شک: یک داستان اخلاقی" که به نظرم بهتر بود اینطور ترجمه میشد اما حتما جناب منعم دلیلی برای این ترجمه داشتن چرا که واژه (Parable) که در عنوان اصلی نمایشنامه آمده است هر دو معنی را میدهد. از نظر من اصلی ترین سوالی که نمایشنامه مطرح میکنه و نمایش جناب سلیمانی نیز به بهترین نحو این چالش رو از دل نمایشنامه عمیق جان پاتریک شنلی در آورده و به اجرا گذاشته اینه: آیا اخلاق یک امر نسبی است یا مطلق؟ جایی که خواهر آلویسیوس میگه: "دروغ بهایی ه که برای رسیدن به حقیقت باید می پرداختم" اما حقیقتی که خودشم در پایان نمایش بهش شک میکنه! مسیله شک که دغدغه اصلی نمایشنامه است همواره به عنوان یک مقوله اخلاقی پر چالش مطرح شده است. در جای جای این نمایش با این سوال ذهنی روبرو میشیم که آیا واقعا شک کار درستیه و در ادامه عمل کردن برپایه آن شک تا چه حد میتونه از نظر اخلاقی و انسانی درست باشه. در ابتدای نمایش، شک به عنوان یک مفهوم مثبت در موعظه پدر فلین مطرح و توضیح داده میشه اما ... دیدن ادامه ›› درادامه داستان میبینیم که خودش به واسطه همین شک تا مرز رسوایی پیش میره. نمیتونیم بگیم نمایش پایان باز داره چون خود موضوع شک هیچ وقت بسته نمیشه و در نهایت همچنان از نظر ماهوی باز و بی نتیجه می مونه.
لازم به یادآوریه در سال 2008 فیلمی به کارگردانی خود نویسنده نمایشنامه ساخته شد که در 5 رشته (بهترین فیلمنامه و 4 بازیگر) نامزد دریافت جایزه اسکار شده است. اگر تاکنون فیلم را ندیده اید با وجود این نمایش نیازی به دیدن آن نخواهید داشت. تماشای این نمایش کافیست تا حظ وافر از این داستان ببرید چراکه اجرای پیش رو و بازی ها هیچ از فیلم کم ندارد. مخصوصا بازی خانم رویا افشار که در مقایسه با بازیگر همتای آن در فیلم (مریل استریپ) حتی یک سرو گردن بالاتر است.