پیش از هر چیز خسته نباشید میگم به گروه بایت جسارت زیادی که بخرج دادند و خود را از همه نظر با آغوش باز در مقابل نقد قرار دادند.
هیچ محافظه کاری ای در متن و اجرا و کارگردانی دیده نمی شود. پس از سالها نبود میکروتیاتر در صحنه ایران اجرایی روی صحنه رفت که از منظر تکنیک ، حجم دکور و ماکت و هماهنگی بین اعضا و ویدیوهای ساخته شده تفاوت زیادی با اجراهای بین المللی این ژانر ندارد. نکته دیگر این است که شما چه طاعون البرکامو را خوانده باشید یا نخوانده باشید تجربه و برداشتتان از اجرا یکی خواهد بود.
نقاط قوت کار نور ، مولتی دیسیپلینری بودن و بودن تماشاگر بعنوان بخشی از از اجرا/متن ، کارگردانی صدا و موسیقی ، القای حس وحشت و تعلیق در نیمه اولیه کار.
نقاط ضعف کار که اتفاقا تعمدی بنظر میرسد: متن بر اساس اصل آن پیش نمی رود و اساسا از دقیقه 20 ببعد پیش نمی رود. و فرم جای متن را می گیرد. بخش های اضافی در کار دیده میشود که حذف آنها خللی بوجود نمی اورد مثل عروسک های وسط صحنه و فیلم دوباره از انها و پلاستیک / شلتر روی تماشاگران.