حقیقتا انتظار من از یک تئاتر خوب رو برآورده نکرد… بخاطر اکران توی تئاتر شهر انتظارم هم ببشتر شده‌بود… دلایلم رو می‌نویسم شاید برای دیگران این‌طور نباشه… شاید لازم بود داستان رو از پیش می‌خوندم اما انتظار داشتم که در تئاتر فضایی جز فضایی‌که میتونم در زندگی عادی انتخاب کنم رو تجربه کنم. مکالمات یا جملات جالب‌تر زمانی بود که آدم‌ها حالت عادی نداشتن… خب این ارزش کلمات رو کمرنگ نمی‌کنه؟!
جملات جالبی درباره‌ی مغز گفته و شد این موضوع که چرا پسرها جزئیات ارتباط رو به دوستانشون نمی‌گن جالب بود.
طنزها یجاهای از نظر من توهین بودن… و خب فکر می‌کنم با یچیزایی نباید شوخی بشه…
صدای بازیگران اول اجرا اصلا شنیده نمی‌شد و صدای موسیقی بجای پس‌زمینه بولدتر از صدای اونها بود؛ کم کم صدا درست شد ولی حتی از صدای پس‌زمینه هم برای رسوندن یا گفتن حرفی استفاده نشد…