بعد از 24 ساعت بی خوابی و 2 ساعت چرخیدن تو نوفل لوشاتو و کافه..،
با چشمای قرمز داخل سالن رفتم و با لبخندی گشاد برگشتم..!
میخواستم نیام اما خوشحالم که اومدم.!
هنر و تبحر تک تک تون قابل انکار نیست، چه صداهای جذابی..! جای انتقادی نمیمونه.،
(هرچند که نیمه ی انتهای نمایش کمی ریتم کند و تکراری به نظر می رسید)
اما برای من ده دقیقه ی آخر نمایش بسیار ماندگار و بسیار درخشان بود.
ممنون که کنار همه طنازی ها، از اونچه که باید گفته میشد هم گفتید.