اول اردیبهشت، به نام سعدی، با همسرم به تماشای نمایش "جگر هندی" نشستیم در تماشاخانه سنگلج، این چند خط را به این دلیل نمی‌نویسم که سال‌هاست به استاد امینی ارادت دارم، برای این می‌نویسم که در این روزگار، پرداختن به سعدی، آن هم با نگاهی طناز و نکته بین و با گوشه چشمی به امروز، کار تازه‌ای بود و برای من که عاشق ادبیات فارسی هستم عمیقا دوست داشتنی. اساسا پرداختن به سعدی آن هم در جایی که خود او کار را به درستی و تمامی انجام داده بسیار دشوار است. من گمان می‌کنم جناب استاد امینی و گروهشان کار را در آورده‌اند و من این را در چهره‌ی نوجوانانی دیدم که در سالن بودند و بیرونِ در داشتند با اشتیاق درباره داستان حرف می‌زدند. توصیه می‌کنم فرزندانتان را به تماشای این نمایش ببرید و به آن‌ها بگویید که سعدی زنده است و هنر زنده است و اندیشه جریان دارد.
حسین جنتی
شاعر